Odpowiedź :
- Przedstawiciele dynastii Wettinów zasiadali na tronie polskim na początku XVIII wieku.
- Przejawami kryzysu w Rzeczypospolitej w czasach panowania Wettinów były: rządy sejmikowe, paraliż władzy centralnej, kryzys gospodarczy, przemarsze obcych wojsk po terytorium Rzeczypospolitej, mimo iż oficjalnie nie brała ona udziału w żadnych wojnach, upadek miast, upadek rzemiosła, głód i choroby związane z wojnami, brak zainteresowania władców polskimi sprawami, rosnące uzależnienie państwa od Rosji, ale i od Prus i Austrii, rosnąca pozycja szlachty, szczególnie dalej magnaterii, która w zasadzie zarządzała już swoimi własnymi odrębnymi państewkami
- W połowie XVIII wieku zgłaszano różne pomysły reform. Chodziło głównie o: zwiększenie władzy centralnej, zwiększenie władzy królewskiej, likwidację liberum veto, wprowadzenie głosowania większościowego, rządy konfederackie (bo wówczas obowiązywała właśnie większość w głosowaniach), ograniczanie pozycji magnaterii, udzielenie mieszczanom pewnych praw, np. do reprezentacji, do posiadania majątku poza miastem, podniesienie poziomu życia chłopów.
Pomysłów reform było wiele już w pierwszej połowie XVIII wieku. Co bardziej spostrzegawczy myśliciele i ludzie, którym los Rzeczypospolitej rzeczywiście był bliski, już w czasach III wojny północnej, widzieli złą sytuację państwa i upadek władzy centralnej. Dobrym przykładem tego był choćby wybór dwóch królów: z jednej strony Leszczyńskiego, wspieranego przez Szwedów, a z drugiej strony Augusta II Mocnego, wspieranego przez Rosję.
