Odpowiedź :
Naziści prowadzili wyjątkowo ostrą politykę względem Żydów i Romów. Polityka Hitlera bowiem polegała na wyszukaniu wroga: najlepiej zewnętrznego, ale takiego, który obecny był też w Niemczech. Okazało się szybko, że można propagandowo stworzyć fakty, a nie je opisywać. Ideologia i propaganda zostały użyte w niesłychany wcześniej sposób, żeby zdyskredytować Żydów i Romów. Hitler i inni ideolodzy uznali ich bowiem za gorszych etnicznie, za podludzi - słabych fizycznie, zdemoralizowanych i wykorzystujących gospodarczo Niemców (tu szczególnie tak przedstawiano Żydów). W dodatku wykorzystano fakt, że część najbogatszych Niemców było Żydami - nie biorąc w ogóle pod uwagę faktu, iż ogromna rzesza niemieckich Żydów żyła po prostu biednie. W każdym europejskim kraju byli zarówno biedni, jak bogaci Żydzi. Natomiast Romów uznano za gorszych razowo i za "niebezpiecznych" względem czystej krwi Niemców. Oczywiście, był to ideologiczny absurd stworzony w oparciu o paranaukowe teorie różnej maści nazistowskich naukowców. Trzeba jednoznacznie odpowiedź na pytanie postawione w temacie: oceniam jak najgorzej politykę rasową nazistów. Jak wspomniałem wcześniej, ani Żydzi, ani Romowie nie byli żadnym zagrożeniem dla Niemców w III Rzeszy. Chodziło wyłącznie o znalezienie wroga, na którym można by się wyżyć i zbudować kapitał poparcia politycznego.
Ważne były też w tej sprawie kwestie ekonomiczne. Stąd pojawiło się właśnie powiedzenie "nasze ulice, wasze kamienice" w odniesieniu do części obywateli żydowskiego pochodzenia. Totalitaryzm zwykle nie zaczyna się od razu od eksterminacji danej grupy ludnościowej, ale od systematycznego ograniczania praw jednych ludzi. Tak właśnie było w III Rzeszy Niemieckiej.
