O tym, że Alina kocha swoją matkę świadczy to, że nie chce, by Wdowa przepracowywała się, chce ją wyręczyć o ile może ze względu na podeszły wiek rodzicielki.
Świadczy o tym także język: używanie zdrobnień, zwracanie się z czułością i troską.
Balladyna to dramat napisany przez Juliusza Słowackiego. Polski romantyk opisał dzieje czasu prasłowiańskiego: o dążeniu do władzy po trupach przez Balladynę, kosztem m.in. swojej siostry Aliny i matki.
Alina została przedstawiona w utworze jako dość niewinna, troskliwa i opiekuńcza względem matki. Ukazują to głównie deminutywy (zdrobnienia) odnoszące się do jej rodzicielki: takie jak Słoneczko lubi twoje główkę siwą.
Ubolewa ona nad stanem matki i z widoczną empatią chce jej pomóc i ulżyć w trudzie pracy.
W bezpośredni sposób świadczy też o miłości do matki, odpowiadając na pytanie Kirkora (rzuca się matce na szyję i mówi, że ją kocha), w przeciwieństwie do Balladyna, która udziela niejednoznacznej odpowiedzi.