W wierszu Śmierć Pułkownika Adama Mickiewicza Emilię Plater opisano określeniami:
Śmierć Pułkownika to utwór Adama Mickiewicza, poświęcony postaci Emilii Plater, która przewodziła oddziałom powstańców listopadowych na Litwie. Zmarła w młodym wieku, żyła w latach 1806-1831. Bywała przyrównywana do Joanny d'Arc.
W wierszu Mickiewicza została opisana jako wzór cnót rycerskich i żołnierskich. Płakał po niej lud i wierni jej żołnierze, w swoich postawach odwoływała się do najlepszych tradycji wojskowych (m.in. Czarnieckiego).
Ponadto była kobietą i zdanie podmiotu lirycznego reprezentowała cechy niewieście, takie jak dziewictwo.
Podkreślone zostaje także jej pochodzenie, była Litwinką, choć w rozumieniu Mickiewicza oznaczało to pochodzenie z kraju Litwy, który należał do Rzeczpospolitej.