Warunkiem uzyskania obywatelstwa miejskiego w średniowieczu wynikającym z domicylu było: STAŁE ZAMIESZKANIE W MIEŚCIE.
Aby mieć obywatelstwo danego miasta, należało nabyć tu nieruchomość i stale mieszkać. Posiadanie obywatelstwa wiązało się z wieloma korzyściami, jak na przykład możliwość angażowania się w samorząd miejski czy też przebywanie na stałe w danym mieście i prowadzenie tu swojej działalności. Ciekawym faktem jest to, że nie każdego było stać na kupienie nieruchomości w mieście. Wiele osób, szczególnie z plebsu, nie było na to stać - pomieszkiwali w karczmach lub innych tego typu obiektach noclegowych, albo kupowali małe i bardzo niewygodne domy, by mieć się gdzie podziać.