Lojalność duchownych w średniowieczu
W ciągu blisko tysiąca lat trwania średniowiecza relacje między władzami świeckimi a duchownymi bywały płynne i często się zmieniały. Jednak uogólniając duchowni podlegali przede wszystkim swoim kościelnym przełożonym, a ostatecznie papieżowi, nie zaś władcy świeckiemu. Osoby wyświęcone obowiązywało inne prawo, inny zakres obowiązków, inny system podatkowy i większość księży i duchownych nie było osadzonych w świeckiej drabinie feudalnej. Wyjątkiem byli biskupi posiadający ziemię - tu sprawa nie była jasna i wielokrotnie prowadziła do konfliktów papiesko-cesarskich (spory o inwestyturę), gdyż biskup winien odpowiadać jedynie przed władzą kościelną, jednak lennik musiał być lojalny także seniorowi. Dlatego też zdanie z polecenia należy ocenić jako fałszywe.