POMOCYY!!
Zadanie
Napisz krótki esej na temat: Co to jest filozofia? (czym jest filozofia, czym jest filozofowanie, czym zajmują się filozofowie i filozofki?) W swojej wypowiedzi odnieś się do Tr. Dialogu Platona pt. Gorgiasz", ale możesz tez uwzględnić wypowiedzi innych filozofow na temat tego, czym jest filozofia (to nie ma być rekonstrukcja poglądów tych czy innych filozofów, a punkt odniesienia dla własnej refleksji, do sformułowania i wyrażenia własnych wyobrażeń na temat tego zagadnienia).
Platon Gorgiasz
Kalikles: Otoz prawda tak wygląda. Zrozumiesz to, jeżeli się do większych rzeczy weźmiesz, a filozofi dasz już raz pokój. Bo filozofia to, wiesz, Sokratesie, rzecz wcale mila, jeśli się nią ktoś w miarę pobawi za młodu. Ale jeśliby kto w niej tkwił dłużej niz potrzeba, to gotowe zepsucie człowieka. Bo gdyby nawet miał nature cnotliwą, to jeśliby zbyt długo w życiu filozofował, żadna miarą nie nabędzie doświadczenia w niczym z tych rzeczy, z którymi musi być obyty kazdy, kto ma zostać dobrym i pięknym, zaszczytnie znanym obywatelem. Nie nabiera się przeciez żadnego doświadczenia w zakresie praw, wedle których płynie życie w państwie, nie nabiera się wprawy w słowach, których potrzeba w obcowaniu i w stosunkach z ludźmi i prywatnych, i publicznych - w ogóle znajomość życia zanika wtedy w zupełności. I niech się który weźmie do jakiejkolwiek czynności publicznej czy prywatnej, robi się śmieszny, zupełnie tak samo, jak, wyobrażam sobie.
śmieszny będzie polityk, gdyby przyszedł na wasze dyskusje i roztrząsania. Wychodzi na to, co Eurypides powiada: Swietny jest kazdy w tym i do tego ciagnie na to też najwięcej godzin w dniu poświęca, w czym siebie sam przewyższa niewątpliwie.
A w czym jest lichy, od tego ucicka i wygaduje na to, a to drugie chwali pod wpływem miłości własnej,
ma wrażenie wtedy, że sam siebie chwali.
Otóż mnie się zdaje, że najsłuszniej jest skosztować jednego i drugiego. Filozofii o tyle, o ile ze względu na wykształcenie pięknie jest mieć z nią coś wspólnego, i nic złego, jeżeli chłopak filozofuje. Ale jeśliby starszy człowiek ciągle jeszcze filozofowal, to robi się rzecz śmieszna, Sokratesie, i na mnie człowiek filozofujący robi zupełnie takie wrażenie, jak ten, co się jąka i sepleni, i zabaweczki potrzebuje. Bo jezeli widzę male dziecko (któremu przystoi tego rodzaju rozmowa) i ono sic jaka, sepleni i potrzebuje zabawki, to przyjemnie mi i wydaje mi się to mile i szlachetne, swobodne i odpowiednie do wieku dziecka; przeciwnie, jak usłyszę dziecko, które rozmawia wyraźnie i jasno, mam jakieś przykre wrażenie, to mi razi uszy i wydaje mi się czymś wymęczonym, czymś niewolniczym. Otóż, kiedy ktoś usłyszy, jak się dojrzały mąż jaka i sepleni, albo go zobaczy z zabawka w ręku, to się śmieszną rzeczą wydaje; niegodną mężczyzny, a godną kijów. Więc takie same na mnie wrażenie robią ci filozofujący. Kiedy widzę, że chłopak filozofuje, to mi się podoba, wydaje mi się czymś właściwym i uważam, że to jakiś szlachetny typ, ten człowiek, a taki, co nie filozofuje, to typ podlejszy, który się nigdy nie będzie czuł godnym zadnej pięknej, wielkiej sprawy. Ale kiedy widzę, że starszy człowiek filozofuje i jeszcze się z tego nie wyłamał, to już mi się widzi, że kija potrzeba na takiego jegomościa, Sokratesie. Bo, jak w tej chwili powiedziałem, taki człowiek, choćby to nawet byla natura bardzo cnotliwa, nigdy nie zostanie człowiekiem, jak mężczyzna być powinien, będzie unikał środka miasta i publicznych placów, na których, jak powiedział poeta, obywatel się blaskiem okrywa, ale gdzieś w kącie się będzie krył całe życie i szeptał w towarzystwie trzech czy czterech młodzików, a nigdy z jego ust nie wyjdzie żadne słowo wolne, ani wielkie, ani męskie.
