Analiza i Interpretacja wiersza "Na koszulę brudną"

Jadwisiu, ja-ć już wierzę ku twej sławie,
Że masz tysiącem młodzieńców w rękawie;
Nie męcz ich jednak i służbie ich gwoli
Przynajmniej w białej chowaj ich koszuli.

Możesz-ci, idąc za zwycięstwa prawem,
Więzieniem onych karać nieiaskawem,
Lecz nis tak ciemnym i niech jętych ludzi
Turma twa więzi tylko, a nie brudzi.

Serce me, co w ten rękaw zabłądziło,
Uśnie w tej nocy; będzie mu się śniło,
Że na śmierć siedzi i zwątpi o życiu
W ciemnej katuszy i smętnym pobyciu.

Ale to snadź my, cośmy się palili
Dymnym wzdychaniem, ten rękaw skopcili,
I stąd się to stał, a nie zwykłym czynem,
Koleński rękaw serc naszych kominem.