3/3SONETY KRYMSKIE!!!POMOCY NA DZIS!! (zglaszam fake odpowiedzi)
6. Na podstawie akapitu 5. wyjaśnij, jaki jest cel wędrówki Pielgrzyma w sensie metafizycznym.
7. Co łączy akapity 3. i 4. Jakim wyrazem ten związek został wyeksponowany? Nazwij, jaka to część mowy.
Wyraz
Nazwa cześci mowy.
8. Odwołując się do tekstu, oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Wybierz P. jeśli stwierdzenie jest
prawdziwe, albo F. jeśli jest fałszywe.
Mirza i Pielgrzym pochodzą z dwóch różnych kregów kulturowych.
ojczyzna Pielgrzyma jest Litwa.
Pielgrzym jest artystą malarzem
Krym jest dla Pielgrzyma egzotyczna kraina.
W jakim celu wakapicie 4. autor cytuje wypowiedź Zana o Sonetach krymskich?
10. Podaj regulę ortograficzna na uzasadnienie pisowni rzeczownika pielgrzym.
Nazwij dwa środki poetyckie zastosowane przez autora w pierwszym zdaniu tekstu.
1. Przekształć podane zdanie tak, by zastosowac orzeczenie imienne.
Pielerzym odbyva swa wedrowke w złożonej sytuacji lirycznej
Widnokręgi dalekie, rozległość przestrzenna, przepaściste różnice poziomu, majestatyczne piękno gór -
utrzymują wypowiedź Sonetów krymskich w atmosferze niezwykłości i podniosłości tonu. [...] Niezwykłość przedmiotu, egzotyka kraju oraz intensywność reakcji psychicznych mówiącego człowieka
dyktują mu ozdobną hiperboliczność stylu, dostosowaną do romantycznego orientalizmu Sonetów.
W cyklu najwydatniej prezentuje go Mirza. On, człowiek Wschodu, - i romantyczny wędrownik, Piel-
grzym, stanowią dwa główne ośrodki przeżywania zwiedzanego kraju. Pierwszy z nich spełnia zadania
przewodnika, więcej może: nauczyciela, który uczy wędrowca patrzenia na swoistą egzotykę Krymu oraz
odczuwania głębszych znaczeń jego piękna i grozy. Pielgrzym natomiast przyjmuje postawę poznające-
go, zadziwionego i refleksyjnego obserwatora, który nie tylko jak „błędny pielgrzym ogląda się, słucha"
iw konkretach otaczającą rzeczywistość odtworzyć próbuje poetycko, ale także wniknąć pragnie we
własne, zdumiewające doznania i zrozumieć je w związku z urokiem poznawanej krainy. [...]
Rzeczywistość tę poznajemy przede wszystkim poprzez doznania Pielgrzyma. Mirza stanowi jedynie
kontrastowe, orientalne ich uzupełnienie, pomoc we właściwym rozeznaniu się w osobliwościach Krymu,
tym cenniejszą, że widzi on je okiem człowieka innej, wschodniej kultury i zachwyt swój wyraża w hiper-
bolicznym uniesieniu wykrzyknień, apostrof i ozdobnej, zaskakującej metaforyki, sięgającej poza granice
przyrodzonej widzialności. To on prowadzi refleksje Pielgrzyma ku sferom znaczeń metafizycznych. [...]
A Pielgrzym? Odbywa swą wędrówkę w złożonej sytuacji lirycznej. Przede wszystkim gra rolę
»podróżnego", „cudzoziemca", poznaje nową, egzotyczną krainę; rozgląda się w niej ze znacznym zaan-
gażowaniem emocjonalnym, można nawet rzec, że z entuzjazmem [...]. Potrafi swe zdumienie wyrazić
jakby w odruchu bezpośredniej reakcji, w okrzyku: ,,Aa!". [...]
Ale tę radość zmąciło uczucie tęsknoty. Jeśli trafne było określenie Sonetów w wypowiedzi Zana, iż
są one ,,prawdziwą historią serca poety" - to przebieg tej historii należałoby sprowadzić do ścierania się
dwu głównych doznań w życiu wewnętrznym „podróżnego": z jednej strony najintensywniejsze emocje
zachwytu i podziwienia w poznawaniu ,,krainy dostatków i krasy", a z drugiej - ściszone, w głąb serca
wciśnięte, ale raz po raz boleśnie dojmujące uczucie tęsknoty do ziemi rodzinnej. Do Litwy ojczystej
wędruje ,,błędny pielgrzym" myślą, oczekiwaniem, nasłuchiwaniem, marzeniem nawet, od razu, od
pierwszego sonetu poczynając. [...]
Skarby Orientu. Adam Mickiewicz Sonety krymskie
Cóż bardziej naturalnego, jak owo pielgrzymowanie myślą i tęsknotą do Litwy, którą utracił przed
paru laty zaledwie? Ale to nie koniec jeszcze drogi podróżnego". W wędrówce swej pragnie dotrzeć do
wszystkich tajemnic poznawanego świata, nawet do tych, które są poza jego granicami. Chce wiedzieć,
jak jest ,,tam", na szczycie góry. [...] Chce dotrzeć do początku rzeczy, do ich znaczeń ostatecznych, do
spraw, których nazw nawet nie znamy. [...]
Poznawcza postawa ,,podróżnego" nie cofa się bodaj przed rozeznaniem nawet tego, co doświad-
czalne jest raczej w odczuciu niż w zwykłym, wzrokowym postrzeganiu. Konkrety zwiedzanej ziemi
pojąć umie w kategoriach znaków mówiących o innej rzeczywistości; doświadczeniami swymi sięgnąć
próbuje aż w zaświaty
