2. Dokonaj streszczenia logicznego tekstów według schematu. Jaka jest teza tekstu? Jakie argumenty przemawiają za tą tezą? Jakie przykłady dowodzą słuszności argumentów? Mit Prometeusza od samego początku odznaczał się wielością znaczeń, od pierwszego momentu prowokował do różnorakich interpretacji. Kim bowiem był ten Bóg przez Bogów ukarany? [...] Znaczył wiele. Znaczył także przez paradoksalność swojej kondycji: choć Bogiem nigdy być nie przestał, skazany został na cierpienia większe (bo nieznające kresu) od tych, które były udziałem śmiertelnych. Był bohaterem nie tylko przez swe czyny, ale również - przez swą mękę. Stał się uosobieniem buntu, buntu podejmowanego w odosobnieniu, z myślą o innych. Był więc Prometeusz dobroczyńcą ludzkości, ale - według innych wersji mitu - także tym, który sprowadził na nią wielkie nieszczęście, zakłócił bowiem dotychczasowe formy jej istnienia, być może mizerne i prymitywne, ale zgodne z rytmem natury i boskimi prawami; to przecież za jego sprawą znalazła się na ziemi puszka Pandory wypełniona złem wszelkiego rodzaju. Był boskim dawcą, ale zarazem złodziejem, kimś w rodzaju szlachetnego zbójnika z góralskich opowieści, który odbiera możnym, by obdzielić potrzebujących [...] Poświęcał się i cierpiał za innych, porównywano go w pierwszych wiekach chrześcijaństwa z Chrystusem. [...] Był Bogiem i zarazem demonem, odkupicielem i szatanem, przynoszącym zło. Był także twórcą, konstruktorem nowego świata. [...] jako dawca ognia był twórcą cywilizacji, wyposażył człowieka w środki, które pozwalają mu przekształcać naturę i od niej się przynajmniej częściowo uniezależniać [...]. Tyle ról, tyle dokonań, tyle zróżnicowanych ocen. Trudno chyba wskazać innego bohatera mitologicznego, który byłby równie wieloznaczny, tak wieloznaczny, że aż absurdalny. Michał Głowiński, Ten śmieszny Prometeusz [w:] tegoż, Mity przebrane, Kraków 1994