1. A. Przeczytaj przemówienie prezydenta Stefana Starzyńskiego. Ostatnie przemówienie radiowe prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego wygłoszone 23 września 1939 r. do mieszkańców stolicy Radiowe przemówienia dowodzącego obroną miasta Stefana Starzyńskiego miały ogromne znaczenie dla warszawiaków. Zagrzewały do walki, dodawały otuchy, pod- trzymywały morale obrońców stolicy. 23 września Niemcy zbombardowali elektrownię i radiostacja umilkła. 27 ogłoszono rozejm, a 28 - kapitulację Warszawy. „Chciałem, by Warszawa była wielka. Wierzyłem, że będzie wielka. Ja i moi współ- pracownicy kreśliliśmy plany, robiliśmy szkice wielkiej Warszawy przyszłości. I Warszawa jest wielka. Prędzej to nastąpiło, niż przypuszczaliśmy. Nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś widzę wielką Warszawę. Gdy teraz do was mówię, widzę ją przez okna otoczoną kłębami dymu, rozczerwienioną płomieniami ognia, wspaniałą, nieznisz- czalną wielką, walczącą Warszawę. I choć tam, gdzie miały być wspaniałe sierocińce - gruzy leżą, choć tam, gdzie miały być parki - dziś są barykady gęsto trupami pokryte, choć płoną nasze biblioteki, choć palą się szpitale - nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś Warszawa broniąca honoru Polski jest u szczytu swej wielkości i chwały [...]. Po raz ostatni odwołuję się do naszych sojuszników. Już nie proszę o pomoc. Na to już nie czas. Żądam pomsty za spalone kościoły, za zniszczone zabytki, za łzy i krew niewin- nie mordowanych [...]. Niech wszystkie stacje radiowe, a zwłaszcza stacje francuskie, które nas słyszą, powtórzą całemu światu: Warszawa się broni, Warszawa walczy! Jeszcze Polska nie zginęła!" S.Kopf, Lata okupacji walczącej Warszawy, Warszawa 1989 B. Przeanalizuj tekst przemówienia. Swoje spostrzeżenia wpisz do tabeli.
PLIS NA TERAZ MAM ZARAZ POLSKI​