Zadanie 5. Przeczytaj podany fragment utworu Adama Mickiewicza.

Adam Mickiewicz Pan Tadeusz (fragment)

Sędzia, z boku rzuciwszy wzrok na Tadeusza I poprawiwszy nieco wylotów kontusza, Nalał węgrzyna i rzekł: „Dziś, nowym zwyczajem, My na naukę młodzież do stolicy dajem I nie przeczym, że nasi synowie i wnuki Mają od starych więcej książkowej nauki; Ale co dzień postrzegam, jak młódź cierpi na tem, Ze nie ma szkół uczących żyć z ludźmi i światem. Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą. Niełatwą, bo nie na tym kończy się, jak nogą Zręcznie wierzgnąć, z uśmiechem witać lada kogo; Bo taka grzeczność modna zda mi się kupiecka, Ale nie staropolska, ani też szlachecka. Grzeczność wszystkim należy, lecz każdemu inna; Bo nie jest bez grzeczności i miłość dziecinna, I wzgląd męża dla żony przy ludziach, i pana Dla sług swoich, a w każdej jest pewna odmiana. Trzeba się długo uczyć, ażeby nie zbłądzić 1 każdemu powinną uczciwość wyrządzić".

Uzasadnij, że refleksja zawarta we fragmencie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza może stanowić komentarz do ironicznego obrazu skutków wychowania ukazanego w Chmurach Arystofanesa i ma charakter ponadczasowy.​