Szacunek jest pojęciem względnym, może mieć wiele znaczeń, określać wartość kogoś lub czegoś, stopień naszego zainteresowania lub wręcz adoracji wobec drugiej osoby czy zjawiska. Szacunek dla drugiego człowieka, bez względu na to czy jest on naszym przyjacielem, wrogiem, partnerem, czy jest nam obcy, powinien być wartością pierwotną i naturalną, znaczy to, że bez względu na stopień spoufalenia, przekonania społeczno-religijne, poglądy polityczne drugiej osobie należy się szacunek z samego faktu, że istnieje. Teza ta, może wydawać się błaha, jednak po wnikliwszym przyjrzeniu się znaczeniu słowa "szacunek" odczytujemy ukryty przekaz, ów pierwotny szacunek nie musi oznaczać naszego zainteresowania daną osobą, on nie motywuje nas do dalszych działań, ani nie przykazuje nam konieczności wchodzenia w ściślejsze stosunki z daną osobą, określa jedynie neutralną postawę wobec niej, postawę która chroni nas i powstrzymuje, przed niechcianymi komentarzami, uwagami, ogólną krytyką danej osoby, dzięki czemu jesteśmy w stanie zachować "pokojowe" relacje z tą osobą, nawet jeżeli niespecjalnie ją lubimy.
Szacunek to również w pewnym stopniu miernik respektu, jaki możemy czuć wobec innej osoby. Przykładem może być relacja szef, pracownik, nawet jeżeli nie lubią się wzajemnie, pracownik czuje respekt (szacunek) wobec swojego chlebodawcy z racji tego, że jego praca zależy właśnie od tej osoby, z drugiej strony szef czuje, a przynajmniej powinien, czuć respekt (szacunek) wobec swoje pracownika, w końcu bez niego nie miałby kim zarządzać a firma upadłaby.
Wzajemny szacunek pierwotny, może zamienić się w szacunek dla drugiej osoby ze względu na odkrycie jakiejś wartości, która wcześniej mogła być skrywana przez tą osobę, szacunek dla pozytywnej cechy tej osoby może sprowadzić do zawiązania znajomości, przyjaźni, partnerstwa, miłości etc. Równocześnie wzajemne szanowanie siebie uniemożliwia zadziałanie owego schematu w stronę przeciwną, ponieważ zachowujemy się neutralnie przez wzgląd na właśnie szacunek.
Reasumując, szacunek dla drugiego człowieka, nie wymaga od nas wielkich poświęceń, ani nakładów pracy, mało tego pomaga nam w komunikacji interpersonalnej. Szanując innych stajemy się szanowani i odrzucamy od siebie możliwość niechcianego pozyskania wrogów.
