Odpowiedź :
Najdłuższe rzeki Europy
Wołga (3531 km)
Dunaj (2888 km)
Ural (2428 km)
Dniepr (2285 km)
Don (1870 km)
Peczora (1809 km)
Kama (1805 km)
Oka (1500 km)
Bieła (1430 km)
Dniestr (1352 km)
Ren (1320 km)
Wiatka (1314 km)
Desna (1130 km)
Łaba (1091 km)
Doniec (1053 km)
Wisła (1047 km)
Dźwina (1020 km)
Loara (1020 km)
Chopior (1010 km)
Tag (1007 km)
Duero (938 km)
Niemen (937 km)
Moza (925 km)
Ebro (910 km)
Odra (854 km)
Wg powierzchni dorzecza
Wołga (1 380 000 km²)
Dunaj (817 000 km²)
Dniepr 516 300 km²)
Kama (507 000 km²)
Don (425 600 km²)
W Europie znajdują się liczne rzeki, jednak z powodu silnie rozwiniętej linii brzegowej kontynentu i związanej z tym niewielkiej odległości do morza europejskie rzeki nie należą do najdłuższych na świecie. Najdłuższa rzeka Europy – Wołga zajmuje dopiero 15. miejsce pod względem długości wśród rzek świata. Rocznie rzeki Europy odprowadzają do oceanów 2500 km³ wody.
Zasadniczo w Europie istnieje kilka typów rzek:
Typ wschodnioeuropejski – rzeki na terenach nizinnych, zasilane głównie przez roztopy i wiosenne opady, stąd najwyższe stany wód przypadają na wiosnę, a najniższe – latem i zimą, zlodowacone przez kilka miesięcy w roku. Należą tu m.in. Wołga, Dniepr, Don i Dwina.
Typ północnoeuropejski – rzeki o niewielkich rocznych wahaniach wodostanu, który jest wyrównywany przez jeziora, przez jakie przepływają te cieki wodne. Zimą dość długo zlodowacone. Często wykorzystywane w hydroenergetyce. Należą tu m.in. Glomma i Torne.
Typ atlantycki – rzeki o zasilaniu opadowym, wysokim i wyrównanym wodostanie, nie zamarzające zimą (np. Sekwana i Tamiza).
Typ alpejski – rzeki tego typu w swym górnym biegu zasilane są wodą z topniejących lodowców i śniegów (stąd na tych odcinkach wysokie stany wód występują późną wiosną i latem), zaś w dolnym odcinku zasilane głównie dopływami; poziom wody w tej części rzeki zależy od ilości opadów i wysokości temperatur (parowanie). Rzekami tego typu są m.in. Ren, Rodan i Pad.
Typ śródziemnomorski – rzeki o zasilaniu głównie opadowym, cechują się bardzo wyraźnymi różnicami w poziomie wody w okresie zimowym (gdy przypada maksimum) i letnim. Należą do nich m.in. Gwadalkiwir, Gwadiana i Tag.
Wołga (3531 km)
Dunaj (2888 km)
Ural (2428 km)
Dniepr (2285 km)
Don (1870 km)
Peczora (1809 km)
Kama (1805 km)
Oka (1500 km)
Bieła (1430 km)
Dniestr (1352 km)
Ren (1320 km)
Wiatka (1314 km)
Desna (1130 km)
Łaba (1091 km)
Doniec (1053 km)
Wisła (1047 km)
Dźwina (1020 km)
Loara (1020 km)
Chopior (1010 km)
Tag (1007 km)
Duero (938 km)
Niemen (937 km)
Moza (925 km)
Ebro (910 km)
Odra (854 km)
Wg powierzchni dorzecza
Wołga (1 380 000 km²)
Dunaj (817 000 km²)
Dniepr 516 300 km²)
Kama (507 000 km²)
Don (425 600 km²)
W Europie znajdują się liczne rzeki, jednak z powodu silnie rozwiniętej linii brzegowej kontynentu i związanej z tym niewielkiej odległości do morza europejskie rzeki nie należą do najdłuższych na świecie. Najdłuższa rzeka Europy – Wołga zajmuje dopiero 15. miejsce pod względem długości wśród rzek świata. Rocznie rzeki Europy odprowadzają do oceanów 2500 km³ wody.
Zasadniczo w Europie istnieje kilka typów rzek:
Typ wschodnioeuropejski – rzeki na terenach nizinnych, zasilane głównie przez roztopy i wiosenne opady, stąd najwyższe stany wód przypadają na wiosnę, a najniższe – latem i zimą, zlodowacone przez kilka miesięcy w roku. Należą tu m.in. Wołga, Dniepr, Don i Dwina.
Typ północnoeuropejski – rzeki o niewielkich rocznych wahaniach wodostanu, który jest wyrównywany przez jeziora, przez jakie przepływają te cieki wodne. Zimą dość długo zlodowacone. Często wykorzystywane w hydroenergetyce. Należą tu m.in. Glomma i Torne.
Typ atlantycki – rzeki o zasilaniu opadowym, wysokim i wyrównanym wodostanie, nie zamarzające zimą (np. Sekwana i Tamiza).
Typ alpejski – rzeki tego typu w swym górnym biegu zasilane są wodą z topniejących lodowców i śniegów (stąd na tych odcinkach wysokie stany wód występują późną wiosną i latem), zaś w dolnym odcinku zasilane głównie dopływami; poziom wody w tej części rzeki zależy od ilości opadów i wysokości temperatur (parowanie). Rzekami tego typu są m.in. Ren, Rodan i Pad.
Typ śródziemnomorski – rzeki o zasilaniu głównie opadowym, cechują się bardzo wyraźnymi różnicami w poziomie wody w okresie zimowym (gdy przypada maksimum) i letnim. Należą do nich m.in. Gwadalkiwir, Gwadiana i Tag.
