Polskie złoża rud miedzi należą do złóż osadowych i występują skałach wieku cechsztyńskiego (perm) na monoklinie przedsudeckiej, a także w niecce środsudeckiej. Te ostatnie straciły swoje znaczenie gospodarcze.
Serię miedzionośną stanowią trzy oddzielne warstwy litologiczne: kolejno od spągu piaskowce przykryte łupkami ilasto-marglistymi lub dolomitycznymi i wapieniami dolomitycznymi w stropie. Szaro-czarne łupki ilaste są najbardziej zmineralizowane miedzią i są nazywane łupkami miedzionośnymi. Warstwy piaskowca, a także najwyżej leżących wapieni nie zawsze zawierają okruszcowanie. Głównymi minerałami miedzi są: chalkozyn (Cu₂S), bornit (Cu₅FeS₄) i chalkopiryt (CuFeS₂). Oprócz nich występują bardzo licznie inne minerały miedzi, srebra (w tym srebro rodzime), kobaltu i niklu.
