Odpowiedź :
Kolekta –jest to modlitwa w Kościele rzymskokatolickim odmawiana przed pierwszym czytaniem w czasie Mszy świętej.
Epikleza –jest to każde wezwanie skierowane do Boga, aby pobłogosławił lub uświęcił rzecz stworzoną, epikleza jest modlitwą błagalną, aby Duch Święty zstąpił na dary ofiarne i przemienił je w Ciało i Krew Chrystusa dla duchowego pożytku tych, którzy je przyjmują.
Epikleza –jest to każde wezwanie skierowane do Boga, aby pobłogosławił lub uświęcił rzecz stworzoną, epikleza jest modlitwą błagalną, aby Duch Święty zstąpił na dary ofiarne i przemienił je w Ciało i Krew Chrystusa dla duchowego pożytku tych, którzy je przyjmują.
Kolekta – modlitwa w Kościele rzymskokatolickim odmawiana przed pierwszym czytaniem w czasie Mszy świętej
Epikleza – każde wezwanie skierowane do Boga, aby pobłogosławił lub uświęcił rzecz stworzoną
Epikleza – każde wezwanie skierowane do Boga, aby pobłogosławił lub uświęcił rzecz stworzoną
Kolekta- modlitwa w Kościele rzymskokatolickim odmawiana przed pierwszym czytaniem w czasie Mszy świętej.
Epikleza (gr. wezwanie) – każde wezwanie skierowane do Boga, aby pobłogosławił lub uświęcił rzecz stworzoną (por. 1. List do Tymoteusza 4, 1-5). W anaforze kanonu mszalnego, epikleza jest modlitwą błagalną, aby Duch Święty zstąpił na dary ofiarne i przemienił je w Ciało i Krew Chrystusa dla duchowego pożytku tych, którzy je przyjmują. W Średniowieczu trwał spór o to, czy konsekracja dokonywała się przez słowa ustanowienia, jak to utrzymywali łacinnicy, czy łącznie z następującą epiklezą, jak to jest w większości anafor tradycji greckich i w ogóle wschodniej (por. DH 1017, 2718, 3556). Reforma liturgiczna, dokonana po Soborze Watykańskim II sprawiła, że w nowych modlitwach eucharystycznych umieszczono epiklezę przed konsekracją (prośba, aby przemienione zostały dary) i po konsekracji (prośba, aby przemienieni zostali przystępujący do Komunii Św. ). Wydaje się, że dyskusja, czy modlitwa Uświęć tę ofiarę (łac. quam oblationem = tę ofiarę) przed konsekracją oraz Racz wejrzeć na nie (łac. Supra quae) i Pokornie Cię błagamy (łac.. Supplices te) po konsekracji w starym Kanonie Rzymskim (pierwsza modlitwa eucharystyczna) są częściami epiklezy, została rozstrzygnięta na korzyść opinii, iż cała anafora jest epiklezą.
Epikleza (gr. wezwanie) – każde wezwanie skierowane do Boga, aby pobłogosławił lub uświęcił rzecz stworzoną (por. 1. List do Tymoteusza 4, 1-5). W anaforze kanonu mszalnego, epikleza jest modlitwą błagalną, aby Duch Święty zstąpił na dary ofiarne i przemienił je w Ciało i Krew Chrystusa dla duchowego pożytku tych, którzy je przyjmują. W Średniowieczu trwał spór o to, czy konsekracja dokonywała się przez słowa ustanowienia, jak to utrzymywali łacinnicy, czy łącznie z następującą epiklezą, jak to jest w większości anafor tradycji greckich i w ogóle wschodniej (por. DH 1017, 2718, 3556). Reforma liturgiczna, dokonana po Soborze Watykańskim II sprawiła, że w nowych modlitwach eucharystycznych umieszczono epiklezę przed konsekracją (prośba, aby przemienione zostały dary) i po konsekracji (prośba, aby przemienieni zostali przystępujący do Komunii Św. ). Wydaje się, że dyskusja, czy modlitwa Uświęć tę ofiarę (łac. quam oblationem = tę ofiarę) przed konsekracją oraz Racz wejrzeć na nie (łac. Supra quae) i Pokornie Cię błagamy (łac.. Supplices te) po konsekracji w starym Kanonie Rzymskim (pierwsza modlitwa eucharystyczna) są częściami epiklezy, została rozstrzygnięta na korzyść opinii, iż cała anafora jest epiklezą.
