Odpowiedź :
Prostota bajek Krasickiego, polega na jasnym przesłaniu, nieskomplikowanej często zabwanej historii która uczy bawi i wychowuje.
Ignacy Krasicki traktował swoje bajki podobnie jak Jan Kochanowski fraszki - zawierał w nich obserwacje otaczającego go świata,
krytykował, żartował, wyśmiewał, ale również próbował naprawiać rzeczywistość, pouczać. Pisał zarówno krótkie bajki epigramatyczne (naśladujące Ezopa <człowiek, który wprowadził bajki> czy Lessinga) oraz dłuższe, narracyjne, pisane w duchu Francuza La Fontaine'a. Bajki przedstawiają wiele aspektów rzeczywistości XVIII-wiecznej Polski, przybliżają współczesnemu czytelnikowi koloryt tamtych czasów. Za zycia Krasickiego ukazał się jeden tom bajek, zawierający 107 utworów, zaś po jego śmierci drugi, w którym znalazły się 72 bajki.
Swoistym komentarzem do całego zbioru jest "Wstęp do bajek". Poeta stara się w tym krótkim utworze określić istotę bajki jako gatunku, składa również swego rodzaju deklarację ideową i artystyczną. W tym celu najpierw wylicza cały szereg nieprawdopodobnych sytuacji życiowych, będących w zasadzie zaprzeczeniem przyjętych stereotypów (np. "stary, który nigdy nie łajał). Dopiero w ostatnich dwóch wersach następuje pointa, żartobliwie dwuznaczna ocena wszystkich powyższych stwierdzeń. Krasicki pisze w niej, że bajką "wszystko to być może", sugerując, że ten gatunek literacki czerpie swe tematy z życia, lecz nie traktuje całego świata zbyt serio. Bajką może być więc
krytykował, żartował, wyśmiewał, ale również próbował naprawiać rzeczywistość, pouczać. Pisał zarówno krótkie bajki epigramatyczne (naśladujące Ezopa <człowiek, który wprowadził bajki> czy Lessinga) oraz dłuższe, narracyjne, pisane w duchu Francuza La Fontaine'a. Bajki przedstawiają wiele aspektów rzeczywistości XVIII-wiecznej Polski, przybliżają współczesnemu czytelnikowi koloryt tamtych czasów. Za zycia Krasickiego ukazał się jeden tom bajek, zawierający 107 utworów, zaś po jego śmierci drugi, w którym znalazły się 72 bajki.
Swoistym komentarzem do całego zbioru jest "Wstęp do bajek". Poeta stara się w tym krótkim utworze określić istotę bajki jako gatunku, składa również swego rodzaju deklarację ideową i artystyczną. W tym celu najpierw wylicza cały szereg nieprawdopodobnych sytuacji życiowych, będących w zasadzie zaprzeczeniem przyjętych stereotypów (np. "stary, który nigdy nie łajał). Dopiero w ostatnich dwóch wersach następuje pointa, żartobliwie dwuznaczna ocena wszystkich powyższych stwierdzeń. Krasicki pisze w niej, że bajką "wszystko to być może", sugerując, że ten gatunek literacki czerpie swe tematy z życia, lecz nie traktuje całego świata zbyt serio. Bajką może być więc
