Newangela
Rozwiązane

rozwój fizyki na podstawie nagród nobla



Odpowiedź :

NAGRÓD NOBLA Z DZIEDZINY FIZYKI
1901 Wilhelm Conrad Röntgen (Niemcy) za odkrycie promieni X
1902 Hendrik Antoon Lorentz (Holandia) za badanie wpływu pola magnetycznego na linie widmowe
Pieter Zeeman (Holandia) za badanie wpływu pola magnetycznego na linie widmowe
1903 Antoine Henri Becquerel (Francja) za odkrycie promieniotwórczości naturalnej
Pierre Curie (Francja) za badania odkrytego przez Becquerela zjawiska promieniotwórczości
Maria Skłodowska-Curie (Polka z Francji) za badania odkrytego przez Becquerela zjawiska promieniotwórczości
1904 Lord (John William Strutt) Rayleigh (Wielka Brytania) za wyznaczenie gęstości kilku najważniejszych gazów i odkrycie argonu
1905 Philipp Eduard Anton von Lenard (Niemcy) za badania promieni katodowych
1906 Sir Joseph John Thomson (Wielka Brytania) za teoretyczne i doświadczalne badania nad przepływem prądów elektrycznych przez gazy
1907 Albert Abraham Michelson (USA) za skonstruowanie precyzyjnych przyrządów optycznych i wykonanie za ich pomocą pomiarów spektroskopowych
1908 Gabriel Lippmann (Francja) za wykorzystanie zjawiska interferencji do uzyskania barwnych fotografii
1909 Guglielmo Marconi (Włochy) za prace nad rozwojem radiotelegrafii
Carl Ferdinand Braun (Niemcy) za prace nad rozwojem radiotelegrafii
1910 Johannes Diderik van der Waals (Holandia) za badania równania stanu gazów i cieczy rzeczywistych
1911 Wilhelm Wien (Niemcy) za ustalenie związku między temperaturą ciała doskonale czarnego a jego promieniowaniem cieplnym
1912 Nils Gustaf Dalén (Szwecja) za wynalezienie bezpiecznego źródła zasilania gazowego do oświetlania boi i latarnii morskich
1913 Heike Kamerlingh-Onnes (Holandia) za badania właściwości substancji w najniższych temperaturach i skroplenie helu.
1914 Max von Laue (Niemcy) za odkrycie ugięcia promieni X w kryształach
1915 Sir William Henry Bragg (Wielka Brytania) za badanie struktur krystalicznych za pomocą promieni X
William Lawrence Bragg (Wielka Brytania) za badanie struktur krystalicznych za pomocą promieni X
1916 nie przyznano nagrody
1917 Charles Glover Barkla (Wielka Brytania) za odkrycie rentgenowskiego promieniowania charakterystycznego pierwiastków
1918 Max Karl Ernst Ludwig Planck (Niemcy) za odkrycie kwantów energii
1919 Johannes Stark (Niemcy) za odkrycie zjawiska Dopplera dla promieni kanalikowych oraz zjawiska rozszczepienia lini widmowych w polu elektrycznym
1920 Charles Edouard Guillaume (Francja) za wykrycie anomalii w stopach stalowo-niklowych, co umożliwiło wykonanie precyzyjnych pomiarów wielkości fizycznych
1921 Albert Einstein (Niemcy) za wkład w rozwój fizyki teoretycznej, a w szczególności za odkrycie praw rządzących zjawiskiem fotoelektrycznym
1922 Niels Henrik David Bohr (Dania) za badania nad kwantową strukturą atomu i emisją promieniowania przez atomy
1923 Robert Andrews Millikan (USA) za wyznaczenie ładunku elementarnego i prace nad zjawiskiem fotoelektrycznym
1924 Karl Manne Georg Siegbahn (Szwecja) za prace w dziedzinie spektroskopii rentgenowskiej, a w szczególności za odkrycie serii M w widmach rentgenowskich oraz załamania promieni rentgenowskich w pryzmacie
1925 James Franck (Niemcy) za odkrycie praw rządzących zderzeniami elektronów z atomami
Gustav Ludwig Hertz (Niemcy) za odkrycie praw rządzących zderzeniami elektronów z atomami
1926 Jean Baptiste Perrin (Francja) za badania nad nieciągłą strukturą materii, a w szczególności za odkrycie równowagi sedymentacyjnej
1927 Arthur Holly Compton (USA) za odkrycie rozpraszania promieniowania X na elektronach, nazwanego zjawiskiem Comptona.
Charles Thomson Rees Wilson (Wielka Brytania) za skonstruowanie tzw. komory Wilsona do obserwacji torów cząstek naładowanych
1928 Owen Willans Richardson (Wielka Brytania) za prace nad emisją elektronów z gorących metali, a w szczególności za sformułowanie prawa, które wiąże gęstość prądu emitowanych elektronów z temperaturą powierzchni metalu, zwanego prawem Richardsona
1929 Prince Louis-Victor Pierre Raymond de Broglie (Francja) za odkrycie falowej natury elektronów
1930 Sir Chandrasekhara Venkata Raman (Indie) za badania rozproszenia światła przez cząsteczki i odkrycie nowego zjawiska, nazwanego zjawiskiem Ramana
1931 nie przyznano
1932 Werner Karl Heisenberg (Niemcy) za fundamentalny wkład w stworzenie mechaniki kwantowej
1933 Erwin Schrödinger (Austria) za wkład w rozwój mechaniki kwantowej
Paul Adrien Maurice Dirac (Wielka Brytania) za wkład w rozwój mechaniki kwantowej
1934 nie przyznano
1935 James Chadwick (Wielka Brytania) za odkrycie neutronu
1936 Victor Franz Hess (Austria) za odkrycie promieniowania kosmicznego
Carl David Anderson (USA) za odkrycie pozytonu
1937 Clinton Joseph Davisson (USA) za odkrycie dyfrakcji wiązki elektronowej w kryształach
George Paget Thomson (Wielka Brytania) za odkrycie dyfrakcji wiązki elektronowej w kryształach
1938 Enrico Fermi (Włochy) za wytworzenie w reakcjach z neutronami nowych pierwiastków promieniotwórczych oraz za odkrycie jądrowych reakcji łańcuchowych, wywołanych powolnymi neutronami
1939 Ernest Orlando Lawrence (USA) za zbudowanie cyklotronu i badania prowadzone za jego pomocą
1940 nie przyznano
1941 nie przyznano
1942 nie przyznano
1943 Otto Stern (USA) za rozwinięcie metody promieni molekularnych i za odkrycie momentu magnetycznego protonu
1944 Isidor Isaac Rabi (USA) za pomiary metodą rezonansową momentu magnetycznego jądra atomowego
1945 Wolfgang Pauli (Szwajcaria) za odkrycie tzw. zakazu Pauliego
1946 Percy Williams Bridgman (USA) za skonstruowanie aparatury do wytwarzania bardzo wysokich ciśnień i za badania zjawisk zachodzących w tych ciśnieniach
1947 Sir Edward Victor Appleton (Wielka Brytania) za badania właściwości fizycznych górnych warstw atmosfery, a w szczególności za odkrycie tzw. warstwy Appletona1948
1948 Patrick Maynard Stuart Blackett (Wielka Brytania) za ulepszenie komory Wilsona i odkrycia poczynione tą metodą w dziedzinie fizyki jądrowej i promieniowania kosmicznego
1949 Hideki Yukawa (Japonia) za przewidzenie istnienia mezonów na podstawie teoretycznych prac nad siłami jądrowymi
1950 Cecil Frank Powell (Wielka Brytania) za opracowanie metody badania reakcji jądrowych przy pomocy emulsji fotograficznych i odkrycie za jej pomocą mezonu pi
1951 Sir John Douglas Cockcroft (Wielka Brytania) za pionierskie prace w dziedzinie przemian jądrowych, prowadzone za pomocą sztucznie przyspieszanych jąder atomowych
Ernest Thomas Sinton Walton (Irlandia) za pionierskie prace w dziedzinie przemian jądrowych, prowadzone za pomocą sztucznie przyspieszanych jąder atomowych
1952 Felix Bloch ((USA) za nową metodę precyzyjnych pomiarów magnetyzmu jądrowego (tzw. metodę jądrowego rezonansu paramagnetycznego)
Edward Mills Purcell (USA) za nową metodę precyzyjnych pomiarów magnetyzmu jądrowego (tzw. metodę jądrowego rezonansu paramagnetycznego)
1953 Frits (Frederik) Zernike (Holandia) za odkrycie metody kontrastu fazowego w mikroskopii
1954 Max Born (Niemcy) za statystyczną interpretację funkcji falowej w mechanice kwantowej
Walther Bothe (Niemcy) za metodę koincydencji, stosowaną w dziedzinie rejestracji promieniowania kosmicznego i przemian jądrowych
1955 Willis Eugene Lamb (USA) za odkrycie przesunięć poziomów subtelnej struktury w widmie atomu wodoru
Polykarp Kusch (USA) za wyznaczenie dokładnej wartości momentu magnetycznego elektronu
1956 William Bradford Shockley (USA) za wynalezienie tranzystora
John Bardeen (USA) za wynalezienie tranzystora
Walter Houser Brattain (USA) za wynalezienie tranzystora
1957 Chen Ning Yang (USA) za wykazanie, że zasada zachowania parzystości nie obowiązuje w oddziaływaniach słabych
Tsung-Dao Lee (USA) za wykazanie, że zasada zachowania parzystości nie obowiązuje w oddziaływaniach słabych
1958 Paweł Aleksiejewicz Czerenkow (ZSRR) za odkrycie i interpretację zjwiska Czerenkowa, tj. promieniowania wysyłanego przez cząstki, które poruszają się w ośrodku z prędkością większą niż światło w tym ośrodku
Ilja Michajłowicz Frank (ZSRR) za odkrycie i interpretację zjwiska Czerenkowa, tj. promieniowania wysyłanego przez cząstki, które poruszają się w ośrodku z prędkością większą niż światło w tym ośrodku
Igor Jewgienijewicz Tamm (ZSRR) za odkrycie i interpretację zjwiska Czerenkowa, tj. promieniowania wysyłanego przez cząstki, które poruszają się w ośrodku z prędkością większą niż światło w tym ośrodku
1959 Emilio Gino Segre (USA) za odkrycie antyprotonu
Owen Chamberlain (USA) za odkrycie antyprotonu
1960 Donald Arthur Glaser (USA) za wynalezienie komory pęcherzykowej
1961 Robert Hofstadter (USA) za pionierskie badania elektronów wysokoenergetycznych, rozpraszanych na lekkich jądrach atomowych oraz związanym z tymi badaniami odkryciu struktury wewnętrzej nukleonów
Rudolf Ludwig Mössbauer (Niemcy) za badania absorpcji rezonansowej promieniowania gamma i odkrycie tzw. zjawiska Mössbauera
1962 Lew Dawidowicz Landau (ZSRR) za pionierskie prace nad teorią stanu skondensowanego, w szczególności ciekłego helu
1963 Eugene Paul Wigner (USA) za badania roli symetrii i niezmienniczości w teorii jądra atomowego i cząstek elementarnych
Maria Goeppert-Mayer (USA) za opracowanie modelu powłokowego budowy jąder atomowych
J. Hans D. Jensen (Niemcy) za opracowanie modelu powłokowego budowy jąder atomowych
1964 Charles Hard Townes (USA) za fundamentalne badania w dziedzienie elektroniki kwantowej, które doporowadziły do wynalezienia masera
Mikołaj Gennadijewicz Basow (ZSRR) za fundamentalne badania w dziedzienie elektroniki kwantowej, które doporowadziły do wynalezienia masera
Aleksander Michajłowicz Prochorow (ZSRR) za fundamentalne badania w dziedzienie elektroniki kwantowej, które doporowadziły do wynalezienia masera
1965 Sin-Itiro Tomonaga (Japonia) za podstawowy wkład do elektrodynamiki kwantowej
Julian Schwinger (USA) za podstawowy wkład do elektrodynamiki kwantowej
Richard P. Feynman (USA) za podstawowy wkład do elektrodynamiki kwantowej
1966 Alfred Kastler (Francja) za podstawowe prace nad pompowaniem optycznym, które przyczyniły się do powstania laserów i maserów
1967 Hans Albrecht Bethe (USA) za prace nad teorią reakcji jądrowych, a w szczególności nad problemem produkcji energii w gwiazdach
1968 Luis Walter Alvarez (USA) za wybitne prace eksperymentalne z dziedziny fizyki cząstek elementarnych, a w szczególności za odkrycie dużej liczby stanów rezonansowych za pomocą rozwiniętej przez niego techniki komór pęcherzykowych
1969 Murray Gell-Mann (USA) za wkład w teorię klasyfikującą i porządkującą cząstki elementarne, m.in. koncepcję dziwności (nowej liczby kwantowej) i kwarków
1970 Hannes Olof Gösta Alfvén (Szwecja) za podstawowe prace dotyczące magnetohydrodynamiki i jej zastosowania do fizyki plazmy
Louis Eugene Félix Néel (Francja) za fundamentalne odkrycia w dziedzinie ferro- i antyferromagnetyzmu ciał stałych
1971 Dennis Gabor (Węgier z Wielkiej Brytanii) za wynalezienie i rozwój holografii
1972 John Bardeen (USA) za opracowanie kwantowej teorii nadprzewodnictwa, zwanej teorią BCS
Leon Neil Cooper (USA) za opracowanie kwantowej teorii nadprzewodnictwa, zwanej teorią BCS
John Robert Schrieffer (USA) za opracowanie kwantowej teorii nadprzewodnictwa, zwanej teorią BCS
1973 Leo Esaki (USA) za doświadczalne wykrycie zjawiska tunelowego w półprzewodnikach i nadprzewodnikach
Ivar Giaever (USA) za doświadczalne wykrycie zjawiska tunelowego w półprzewodnikach i nadprzewodnikach
Brian David Josephson (Wielka Brytania) za teoretyczne przewidywania własności prądów nadprzewodzących płynących przez barierę tunelową, a w szczególności odkrycie tzw. zjawiska Josephsona
1974 Sir Martin Ryle (Wielka Brytania) za pionierskie badania w dziedzinie radioastronomii (w tym Hewisz - za odkrycie pulsarów)
Antony Hewish (Wielka Brytania) za pionierskie badania w dziedzinie radioastronomii (w tym Hewisz - za odkrycie pulsarów)
1975 Aage Niels Bohr (Dania) za prace z dziedziny teorii jądra atomowego, a w szczególności za odkrycia prowadzące do sformułowania modelu kolektywnego jądra
Ben Roy Mottelson (Dania) za prace z dziedziny teorii jądra atomowego, a w szczególności za odkrycia prowadzące do sformułowania modelu kolektywnego jądra
Leo James Rainwater (USA) za prace z dziedziny teorii jądra atomowego, a w szczególności za odkrycia prowadzące do sformułowania modelu kolektywnego jądra
1976 Burton Richter (USA) za odkrycie nowego rodzaju cząstki elementarnej - mezonu J/psi
Samuel Chao Chung Ting (USA) za odkrycie nowego rodzaju cząstki elementarnej - mezonu J/psi
1977 Philip Warren Anderson (USA) za fundamentalne badania struktury elektronowej układów magnetycznych i nieuporządkowanych
Sir Nevill Francis Mott (Wielka Brytania) za fundamentalne badania struktury elektronowej układów magnetycznych i nieuporządkowanych
John Hasbrouck van Vleck (USA) za fundamentalne badania struktury elektronowej układów magnetycznych i nieuporządkowanych
1978 Piotr Leonidowicz Kapica (ZSRR) za podstawowe badania w dziedzinie fizyki niskich temperatur, a w szczególności za odkrycie nadciekłości helu-II
Arno Allan Penzias (USA) za odkrycie kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła
Robert Woodrow Wilson (USA) za odkrycie kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła
1979 Sheldon Lee Glashow (USA) za unifikację oddziaływań słabych i elektromagnetycznych między cząsteczkami elementarnymi przez stworzenie teorii oddziaływań elektrosłabych
Steven Weinberg (USA) za unifikację oddziaływań słabych i elektromagnetycznych między cząsteczkami elementarnymi przez stworzenie teorii oddziaływań elektrosłabych
Abdus Salam (Pakistan) za unifikację oddziaływań słabych i elektromagnetycznych między cząsteczkami elementarnymi przez stworzenie teorii oddziaływań elektrosłabych
1980 James Watson Cronin (USA) za odkrycie naruszenia jednej z podstawowych zasad symetrii, zwanej symetrią CP, w rozpadach neutralnych mezonów K
Val Logsdon Fitch (USA) za odkrycie naruszenia jednej z podstawowych zasad symetrii, zwanej symetrią CP, w rozpadach neutralnych mezonów K
1981 Nicolaas Bloembergen (USA) za wkład w rozwój spektroskopii laserowej
Arthur Leonard Schawlow (USA) za wkład w rozwój spektroskopii laserowej
Kai M. Siegbahn (Szwecja) za rozwój spektroskopii elektronowej wysokiej rozdzielczości
1982 Kenneth G. Wilson (USA) za teorię i badania zjawisk krytycznych przy przejściach fazowych
1983 Subramanyan Chandrasekhar (Hindus z USA) za teoretyczne prace w dziedzinie struktury i ewolucji gwiazd
William Alfred Fowler (USA) za teoretyczne i doświadczalne badania reakcji nuklearnych, które miały kluczowe znaczenie w kosmicznej syntezie pierwiastków
1984 Carlo Rubbia (Włochy) za kluczowy wkład w eksperyment, który doprowadził do odkrycia cząstek elementarnych W i Z, przenoszących oddziaływania słabe
Simon van der Meer (Holandia) za kluczowy wkład w eksperyment, który doprowadził do odkrycia cząstek elementarnych W i Z, przenoszących oddziaływania słabe
1985 Klaus von Klitzing (RFN) za odkrycie kwantowego zjawiska Halla
1986 Ernst Ruska (RFN) za fundamentalne prace w dziedzinie optyki elektronowej oraz za konstrukcję pierwszego mikroskopu elektronowego
Gerd Binnig (RFN) za konstrukcję skaningowego mikroskopu tunelowego
Heinrich Rohrer (Szwajcaria) za konstrukcję skaningowego mikroskopu tunelowego
1987 J. Georg Bednorz (RFN) za przełomowe odkrycie nadprzewodnictwa w materiałach ceramicznych (tzw. nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego)
K. Alexander Müller (Szwajcaria)) za przełomowe odkrycie nadprzewodnictwa w materiałach ceramicznych (tzw. nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego)
1988 Leon M. Lederman (USA) za odkrycie neutrina mionowego
Melvin Schwartz (USA) za odkrycie neutrina mionowego
Jack Steinberger (USA) za odkrycie neutrina mionowego
1989 Norman F. Ramsey (USA) za wynalezienie metody rozdzielnych pól, nazwanej metodą prążków Ramseya, która została wykorzystana w zegarach atomowych do wyznaczenia współczesnego wzorca czasu
Hans G. Dehmelt (USA) za wynalezienie techniki, która umożliwiła łapanie jonów w pułapkę
Wolfgang Paul (RFN) za wynalezienie techniki, która umożliwiła łapanie jonów w pułapkę
1990 Jerome I. Friedman (USA) za pionierskie prace dotyczące nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, które stanowiły najmocniejszy argument na rzecz kwarkowego modelu budowy cząstek elementarnych
Henry W. Kendall (USA) za pionierskie prace dotyczące nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, które stanowiły najmocniejszy argument na rzecz kwarkowego modelu budowy cząstek elementarnych
Richard E. Taylor (Kanada) za pionierskie prace dotyczące nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, które stanowiły najmocniejszy argument na rzecz kwarkowego modelu budowy cząstek elementarnych
1991 Pierre-Gilles de Gennes (Francja) za odkrycie, że metody badania stanów uporządkowania w prostych układach mogą być uogólnione na bardziej złożone formy materii, w szczególności ciekłe kryształy i polimery.
1992 Georges Charpak (Francja) za wynalezienie i rozwój detektorów cząstek elementarnych, a w szczególności wielodrutowej komory proporcjonalnej
1993 Russell A. Hulse (USA) za odkrycie podwójnego pulsara, dzięki czemu otworzyły się nowe możliwości badania grawitacji
Joseph H. Taylor Jr. (USA) za odkrycie podwójnego pulsara, dzięki czemu otworzyły się nowe możliwości badania grawitacji
1994 Bertram N. Brockhouse (Kanada) za rozwój spektroskopii neutronowej
Clifford G. Shull (USA) za rozwój techniki dyfrakcji neutronów
1995 Martin L. Perl (USA) za odkrycie neutrina
Frederick Reines (USA) za odkrycie taonu
1996 David M. Lee (USA) za odkrycie nadciekłości helu-III
Douglas D. Osheroff (USA) za odkrycie nadciekłości helu-III
Robert C. Richardson (USA) za odkrycie nadciekłości helu-III
1997 Steven Chu (USA) za rozwinięcie metod schładzania i pułapkowania atomów za pomocą lasera
Claude Cohen-Tannoudji (Francja) za rozwinięcie metod schładzania i pułapkowania atomów za pomocą lasera
William D. Phillips (USA) za rozwinięcie metod schładzania i pułapkowania atomów za pomocą lasera
1998 Robert B. Laughlin (USA) za odkrycie kwantowej cieczy elektronowej ze wzbudzeniami o ułamkowych ładunkach elektrycznych (tzw. ułamkowe kwantowe zjawisko Halla)
Horst L. Störmer (Niemcy) za odkrycie kwantowej cieczy elektronowej ze wzbudzeniami o ułamkowych ładunkach elektrycznych (tzw. ułamkowe kwantowe zjawisko Halla)
Daniel C. Tsui (USA) za odkrycie kwantowej cieczy elektronowej ze wzbudzeniami o ułamkowych ładunkach elektrycznych (tzw. ułamkowe kwantowe zjawisko Halla)
1999 Gerardus 't Hooft (Holandia) za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych
Martinus J.G. Veltman (Holandia) za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych
2000 Żores Alfiorow (Rosja) za wynalezienie i rozwinnięcie technologii tworzenia półprzewodnikowych heterostruktur
Hermer Kroemer (USA) za wynalezienie i rozwinnięcie technologii tworzenia półprzewodnikowych heterostruktur
Jack S. Kilby (USA) za wynalezienie układu scalonego
2001 Eric A. Cornell (USA) za prace w dziedzinie kondensacji Bosego-Eisteina w gazach rozcieńczonych
Wolfgang Ketterle (USA) za prace w dziedzinie kondensacji Bosego-Eisteina w gazach rozcieńczonych
Carl E. Wieman (USA) za prace w dziedzinie kondensacji Bosego-Eisteina w gazach rozcieńczonych