Lekcje...z reguły same nudy, sprawdziany, stres. Czy tylko tak wyglądają zajecia. Czy jednak nie możemy na to spojrzeć z innej perspektywy? Uważam, że nauka to tez długa przygoda, która ma wiele nieodkrytych tajemnic. Jednym z wielu przedmiotów, który najbardziej lubię jest j.polski. Dlaczego? Niektórzy pomyślą, że to tylko gramatyka i nudne wypracowania. Według mnie jest to coś więcej. Poznajemy słownictwo jakie uzywali nasi przodkowie. Wiersze, które wyrażały ich emocje, uczucia, poglądy. Dlaczego nie doceniamy tego? To pytanie większość z was może uznać za beznadziejne. Najważniejsze, że potraficie mówić poprawnie, ekhem..."po polskiemu". Język polski a właściwie ten przedmiot kojarzy mi się z poznawaniem niezwykłego świata naszej polszczyzny. Regułki itp. wkońcu musiał ktoś to wszystko ułożyć w kupę. Aby miało jakiś sens. Może był to nasz pra, pra, pra...dziadek. Wszystko jest możliwe. Język polski to też pogaduchy, konwersacje podczas, których wyrażamy własne zdanie. Morały, które jak najbardziej są odzwierciedleniem rzeczywistości. To wszystko jest bezcenne. Czasami podczas rozmów na jakis temat dochodzimy do sporów, ponieważ każdy widzi wszystko ze swojej perspektywy nie koniecznie podobnej do naszej. Uwielbiam lekcje języka polskiego, bo dzięki nim wiem, że jestem mądrzejszy/a.
