Dotychczas znane są następujące sposoby elektrolitycznego otrzymywania metali, zwłaszcza miedzi
1 cynku z siarczkowych koncentratów na drodzełiydrometalurgicznej z zastosowaniem soli żelazowych.
Znany z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 785 944 sposób otrzymywania miedzi
z siarczkowych koncentratów, zwłaszcza zawierających znaczne ilości chalkopirytu, polega na ługowaniu
koncentratu kwaśnym, stężonym roztworem chlorku żelazowego FeCI3 w temperaturze 100-106°. Po
2 godzinach ługowania do roztworu przechodzi ponad 96% Cu i 74% Fe, a 70% siarki odzyskiwane jest w postaci
siarki elementarnej. Miedź wydzielana jest na drodze cementacji lub elektrolizy z uzyskiem 97% Cu. Nadmiar
żelaza usuwa się z roztworu w postaci krystalicznego chlorku żelazawego FeCI2'H20, a pozostała ilość
rozpuszczonego chlorku żelazawego utleniania jest do chlorku żelazowego FeCI3 za pomocą chlorku
wydzielającego się w czasie elektrolizy roztworu po wydzieleniu miedzi i wydzieleniu nadmiaru żelaza. Tak
zregenerowany roztwór kierowany jest ponownie do ługowania.
Znany z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 673 061 sposób otrzymywania miedzi
polega na przeciwprądowym dwustopniowym ługowaniu siarczkowych koncentratów miedzi w kwaśnym
roztworze chlorku żelazowego i na elektrolitycznym wydzielaniu miedzi w specjalnym przeponowym
elektrolizerze. Klarowny roztwór kierowany jest do katodowej przestrzeni przeponowego elektrolizera,
a zagęszczona pulpa do anodowej przestrzeni, oddzielonej od katodowej przestrzeni diafragmą, stanowiącej
jednocześnie drugi stopień ługowania, w którym w czasie elektrolitycznego utleniania chlorku żelazawego do
żelazowego następuje równoczesne wyługowanie miedzi z fazy stałej. Uzysk miedzi osiąga 98%
