Drogi Janie! Poznań, 14.02.1580r.
Na samym początku chciałabym złożyć Ci głębokie wyrazy współczucia. Wiem, że kartka zapisana w nocy, zawierająca kilka słów otuchy, nie bardzo Cię pocieszą, ale wiedz, że rozumiem Twój ból i pustkę w sercu. Sama kiedyś straciłam bliską mi osobę- matkę. Długo nie mogłam otrząsnąć się po jej stracie. Myślałam, że świat się skończył- przynajmniej dla mnie. Z pewnością tak samo jest z Tobą. Nie umiesz odnaleźć się w chaosie życia codziennego, a wszystko co Cię otacza przypomina Ci Twoją córeczkę. Można przytoczyć tu słowa J. R. Tolkiena: "Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć, a niejeden z tych, którzy umierają zasługuje na życie." Ta myśl jak najbardziej odzwierciedla rzeczywistość, gdyż widząc ludzi, którzy nie umieją uszanować danego im przez Boga życia, boli nas serce, ponieważ u naszego boku umiera najbliższa osoba w naszym życiu. Cierpienia i smutku nie da się wymazać z pamięci, jednak czas leczy rany. Może nie od razu, ale zapewniam Cię, że tak jest. Nie przywrócisz życia Urszulce lecz pamiętaj, że jest teraz w niebie, pośród aniołów i wiedz: kiedyś się tam spotkacie.
Pozdrawiam Cię Serdecznie
-XYZ (twoje imię)
