Akt I
15-letni Kordian odczuwający jaskółczy niepokój jest znudzony i ogarnięty pesymizmem. Grzegorz w tej scenie opowiada bajkę o bohaterstwie patrioty, który u boku Napoleona walczył w imię wolności. Kordiana woła Laura. Kordian jest poetą, który piszę wiersze- czuję się wyjątkowy.
Akt II
Kordian jest wędrowcem, który podróżuje po Europie. Najpierw jest w Londynie tam dozorca uświadamia mu, że światem rządzi pieniądz- to on otwiera wszystkie drzwi. Nad morzem w Anglii czyta Szekspira. Wnioskuje, że literatura ma mało wspólnego z życiem. Włochy- tam spotyka Wiolettę. Kordian podziwia jej ciało, wyznaje jej, że nie ma pieniędzy. Kobieta słysząc to porzuca go- Kordian poznaje, że mając pieniądze kupi także miłość. Na audiencji u papieża Kordian prosi o błogosławieństwo dla Polski. Papież twierdzi, że Polacy muszą być posłuszni carowi. Odmawia udzielenia błogosławieństwa i ostrzega, że jeśli Polacy się zbuntują to rzuci na nich klątwę. Mont Blanc- tam Kordian chce być blisko Boga. Mówi, że jest posągiem człowieka na posągu świata. Jest świadomy swojej roli, poczuł w sobie ducha patrioty, jest indywidualistą i przywódcą.
Akt III scena I
Plac przed Zamkiem Królewskim w Warszawie. Obecni są tam przedstawiciele różnych stanów.
Scena II
Koronacja cara w obecności prymasa Polski, dostojników świeckich oraz zgromadzonych ludzi.
Scena III
Ludzie w tej scenie mówią o okrucieństwie cara i Konstantego.
Scena IV
Spiskowcy planują zabójstwo cara. Prezes jest przeciwny zamachowi. Mówi, że nigdy nie było królobójstwa w Polsce. Podchorąży (Kordian) mówi, ze trzeba dokonać zamachu na cara. Nie udało się dokonać spisku, więc Kordian się odkrywa i mówi, że sam się poświęci i zabije cara.
Scena V
Kordian idzie zabić cara. Szarpią nim strach i imaginacja. Występuje personifikacja uczuć, które targają bohaterem. Kordian pada zemdlony.
Scena VI
Kordian trafia do szpitala dla psychicznie chorych. Doktorem tego szpitala jest szatan. Pokazuje on Kordianowi innych pacjentów, którzy również uważali, że mogą sami zbawić świat. Książe Konstanty chce pomóc Konradowi.
Scena VII
Parada wojskowa w obecności cara i Wielkiego Księcia. Kordian otrzymuje obietnice od Konstantego, że gdy wykona zadanie zostanie uwolniony. Młodzieńcowi udaje się je wykonać, jednak car nie zgadza się na odwołanie egzekucji.
Scena VIII
Kordian wierzy, że droga którą wybrał jest dobra. Jest narodowym bohaterem- żegna się z Grzegorzem i idzie na egzekucje.
Scena IX
Kłótnia braci ( cara i Konstantego) o Kordiana. Car podpisuje pismo ułaskawiające. Adiutant jedzie na egzekucje.
Scena X
Scena egzekucji, w której Kordian stoi przed plutonem egzekucyjnym. Nie wiadomo czy adiutant zdąży na czas.
