W "Romantyczności" bohaterką wiersza jest Karusia - wiejska dziewczyna, która widzi obok siebie postać swego zmarłego Jasieńka. Cała sytuacja rozgrywa się w mieście, za dnia, ale dziewczyna nie za bardzo wie, co się dzieje wokół niej, sądzi, że jest noc. Dowiadujemy się także, kiedy umarł Jasieniek, oraz, że dziewczyna jest sierotą. Karusia zachowuje się bardzo dziwnie, nie reaguje na żadne próby nawiązania z nią kontaktu przez, znajdującego się w pobliżu, narratora. Oprócz narratora wokół obłąkanej dziewczyny zgromadzili się ludzie oraz starzec (reprezentant poglądów klasyków). Karusia prowadzi rozmowę ze swoim ukochanym, z jej wypowiedzi wynika, że słyszy ona odpowiedzi Jasieńka. Przeraża ją bladość oblubieńca i zimno, jakie wokół niego się roztacza. Mówi mu o swojej tęsknocie i smutnym życiu, jaki prowadzi. Dziewczyny prosi, aby ukochany zabrał ją ze sobą, bo otaczający ją ludzie nie rozumieją jej, czuje się nieakceptowana i odrzucona z racji swojej inności. Otaczający tłum prostych ludzi nabiera przekonania, że dusza Jasieńka musi być tutaj i zaczynają się modlić. Podobnie postępuje narrator. W tłumie pojawia się jednak ktoś, kto nie wierzy że Karusia naprawdę może widzieć ducha swgo ukochanego. Jest to starzec, który z gniewem przerywa narastające wzruszenie modlitewne.
Romantyczne cechy ballady:
-Karusia jest prostą, wiejską dziewczyną
-mieszanie się świata realnego z fantastyczny (zjawa), Karusia pełni rolę pomostu między nimi
-pojawiają się wierzenia ludowe, tradycje
-irracjonalizm (pojmowanie świata przez pryzmat uczuć)
-bohater skłócony ze światem
-wyższość uczucia nad rozumem
-ludowość (wygląd ducha)
