Święta to przypada pięćdziesiąt dni po ukazaniu się zmartwych- wstałego Mesjasza swym naśladowcom.
Dokładnie w Święto Pięćdziesiątnicy, gdy uczniowie znajdowali się razem, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętem i mówili obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Stał się też szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, ukazały się uczniom języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden (Dz 2,1-4). Zjawiska te były widziane i słyszane przez zgromadzonych na Święto. Apostoł Piotr wyjaśnił zdumionym pielgrzymom, że zjawiska te świadczą o spełnieniu się proroctwa Joela /3,1-5/.
To szczególne namaszczenie Duchem Świętym upoważniło uczniów Mesjasza do głoszenia Ewangelii o Królestwie. Pomimo srogich zakazów kapłanów i straży świątynnej, głosili z odwagą dalej.
Za sprawą Ducha Świętego, przez ręce apostołów działo się też wiele znaków i cudów. Ewangelia głoszona z mocą była przyjmowana przez tłumy. Spełniły się słowa Jezusa: Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze mną od początku. (J 15,26).
Prawda o Nowym Przymierzu musi być ogłaszana wszystkim narodom na świadectwo. Niesfałszowane nauczanie potwierdza Pismo Święte i Duch Święty. Właściwa wykładnia prawdy o Nowym Przymierzu jest zawarta w nauczaniu uczniów Jezusa.
