Kupała to pogański bóg miłości, płodności i igraszek, zjednoczenia człowieka z przyrodą. W noc letniego przesilenia słonecznego zbierano się przy wodzie i ognisku, śpiewem i tańcem czczono pogańskiego bożka. Palono zioła, wróżono, były tańce wokół ogniska i przeskakiwanie rzeki - wszystkie te obrzędy miały moc oczyszczającą, przygotowywały do pomyślnego lata. W Polsce święto Kupały zanikło w połowie XIX wieku.
