PLANETY WEWNĘTRZNE
Merkury
Niewielki Merkury jest najbardziej wewnętrzną planetą, ma średnicę mniejszą niż połowa średnicy Ziemi. Jego orbita eliptyczna jest najbardziej nachylona i wydłużona spośród wszystkich planet oprócz Plutona.Merkury przypomina pokrytą kraterami powierzchnię Księżyca. Okres obrotu Merkurego wynosi 58,65 dni, dokładnie 2/3 jego "roku"(88 dni).To powoduje, że odstęp czasu pomiędzy wschodem a zachodem Słońca w ustalonym miejscu na powierzchni planety wynosi także 88 dni, czyli 1 rok merkuriański.
Wenus
Druga planeta licząc od Słońca,Wenus jest nieznacznie mniejsza i mniej masywna niż Ziemia, lecz jej grawitacja dostatecznie silna, aby utrzymać na planecie gęstą atmosferę. Obecnie atmosfera prawie w całości składa się z dwutlenku węgla i jest tak gęsta, że ciśnienie na powierzchni planety ponad 90 razy przewyższa ciśnienie atmosfery Ziemi. Wenus ma skalisty krajobraz o odcieniu pomarańczowym oraz chmury kwasu siarkowego, które otulają całą planetę.
Ziemia
Ziemia jest największą spośród planet wewnętrznych. Jest też unikatowa, gdyż zachowała wodę dostarczoną przez komety z zewnętrznych części Układu Słonecznego we wczesnym okresie istnienia planet.Ciepło płynące z jądra Ziemi na zewnątrz utrzymuje nieprzerwane turbulencje pod powierzchnią planety.Atmosfera ziemi bogata w tlen, unikatowa w układzie Słonecznym, pozwala na rozmaitość form życia, które istnieją obecnie.
Mars
Mars ma średnicę równą mniej więcej połowie średnicy Ziemi. Na skutek jego małych rozmiarów aktywność wulkaniczna już zanikła. Wśród wygasłych wulkanów znany jest Olympus Mons, największa góra w Układzie Słonecznym, o wysokości 25 km i rozmiarach swojej podstawy 600 km.Atmosfera Marsa prawie w całości składa się z dwutlenku węgla, lecz jest tak rozrzedzona, że ciśnienie na powierzchni planety jest mniejsze niż setna część tego na Ziemi.Możliwe jest, że ogromne oceany mogły spowodować zużycie zapasów atmosferycznego dwutlenku węgla do formowania się skał, przez co atmosfera uległa właśnie rozrzedzeniu.
PLANETY ZEWNĘTRZNE
Jowisz
Jowisz, największa planeta Układu Słonecznego, ma średnicę ponad dziesięć razy większą od średnicy Ziemi i mogłaby pomieścić w sobie jednocześnie wszystkie pozostałe planety Układu Słonecznego.Atmosfera Jowisza składa się z wodoru i helu, występujących w proporcji bardzo podobnej, jak w pierwotnym obłoku, z którego utworzyły się planety.W samym środku Jowisza może znajdować się jądro skalne lub lodowe.
Saturn
Saturn, podobnie jak Jowisz, jest kulą zbudowaną z wodoru i helu.Występują pasma chmur i szybko wirujące cyklony, podobnie jak na największej planecie. Planeta jest ozdobiona wspaniałym systemem pierścieni. Dwukrotnie w ciągu 30 lat są w pełni rozwarte i są wtedy olśniewająca ozdobą planety.
Uran
Trzecia spośród planet olbrzymich ma niebieskawą powierzchnię, bez żadnych szczególnych rysów. Chmury są tam prawie niewidoczne, ponieważ tworzą się w niższych warstwach atmosfery, niż na Jowiszu lub Saturnie. Każdy biegun kieruje się ku Słońcu w ciągu połowy 84-letniego okresu obiegu, co powoduje, że są to najcieplejsze obszary planety.
Neptun
Najodleglejsza z olbrzymich planet gazowych wyznacza granicę Układu słonecznego, od kiedy to Pluton w 1979r. zbliżając się do Słońca, wniknął do "wnętrza" orbity Neptuna. Podobnie jak Uran, Neptun ma prawdopodobnie centralne skaliste jądro, otoczone głębokim oceanem gorącej wody, podgrzewanej przez ciepło wnętrza planety, pozostałe z czasów jego powstawania.
Pluton
Pluton porusza się po wydłużonej orbicie eliptycznej; jej punkt najbliższy Słońca położony jest w 3/4 odległości maksymalnych.Pluton posiada skaliste jądro otoczone płaszczem lodu wodnego, a okolice biegunów pokrywa zamrożony metan. Pluton został nazwany planetą karłowatą w 2006 roku, ze względu swoich bardzo małych rozmiarów.
Astronomia to moja pasja, dlatego napisałam jak się tylko dało ;))
PS. Nie ściągałam z neta ;))
