Wiersz Wisławy Szymborskiej „Spis ludności” to dwie zderzające się płaszczyzny - przeszłość i teraźniejszość.
Starożytność i teraźniejszość. Ludzie współcześni nie pamiętają o przeszłości, są zbyt zapracowani, mają mnóstwo ważniejszych spraw. Głowe zajmują im kolejne wydatki, nie ma tam miejsca na pamięć o tym co było. Można przypuszczać że Homer, w wierszu jest symbolem tego jak mało ludzie teraz wiedzą, o sobie i innych.
Ten utwór krytykuje postawę współczesnego świata i ludzi, jakby nawiązując do słynnego zdania George’a Santayany: „Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie”.
