Kolejną postacią w twórczości Sofoklesa jest król Edyp. Był on charakterem zgoła odmiennym. Jako władca Teb dbał o swych poddanych. Szanował ludzi, którzy odwdzięczali mu się tym samym. Starał się rządzić najlepiej jak umiał, z całych swych sił. Jego charakter obrazowała olbrzymia troska o innych, kochał wręcz pomagać ludziom. Przekładało się to również na jego życie rodzinne tj. wielką i odwzajemnioną miłość do żony i swych dzieci.
Był postacią równie tragiczną jak król Kreon. Jako dziecko zostaje porzucony na pastwę losu w górach. Powodem tej strasznej decyzji rodziców była przepowiednia, która głosiła, że Edyp, gdy dorośnie zabije swego ojca i ożeni się ze swą matką. Na przekór wszystkiemu udaje mu się jednak przetrwać i dorosnąć. Niestety dowiaduje się o ciążącej na nim straszliwej klątwie i chcąc uniknąć jej spełnienia odchodzi od swych przybranych rodziców. W drodze do Teb, niczego nie świadomy, spotyka swego rodzonego ojca i na skutek sporu zabija go. Po pokonaniu okrutnego Sfinksa zostaje obwołany władcą Teb i poślubia swą matkę Jokastę. Pewnego dnia dowiedziawszy się od posłańca z Koryntu o całej prawdzie okalecza się i odchodzi.
Dramat tej postaci polega na tragicznych wyborach, które zniszczyły jego życie. Starał się zrobić wszystko by od tego uciec, myśląc, że mu się udało, nie wiedząc zarazem, że od przeznaczenia ucieczki nie ma. Okaleczając się i odchodząc chciał pokazać konsekwencje i odpowiedzialność ciążące na nim za zabicie własnego ojca i ożenek z matką. Można zaryzykować przypuszczenie, że inaczej potoczyłyby się jego losy gdyby przybrani rodzice wyjawili mu prawdę, co prowadzi z kolei do wniosku, iż są po części tak samo winni jak on sam.
Istotą obydwu postaci jest konflikt tragiczny, czyli starcie się dwóch sprzecznych racji a zwycięstwo którejkolwiek z nich musi prowadzić do tragicznych konsekwencji.
Król Edyp miał odmienny charakter, sposób działania i postępowania niż król Kreon. Bezsprzecznie jednak mieli jedną, łączącą ich, wspólną cechę. Otóż obaj sądzili, iż biorą sprawy w swoje ręce, byli przekonani o trafności swych decyzji i pewni, że są panami swego losu.
Niestety ich losy pokazały nam jak bardzo się mylili.
chybaaa . ; ]
pzdr . ; DD
