tematem refleksji podmiotu lirycznego jest umieranie,metaforycznie określone w wierszu jako ,,schodzenie'' Pretekstem do rozważań jest wizyta na paryskiej stacji metra Chatelet, jednej z najniżej polożonych, codziennie odwiedzanej przez tysiące ludzi, których ,,stukot butów'' wywołuje skojarzenia ze schodzeniem do królestwa podziemi.Beznogi akordeonista zostaje porównany do Charona, który w mitologii greckiej przewoził dusze przez Styks rzekę zapomnienia oddzielającą świat żywych i umarłych.Wzywanie Eurydyki której w Hadesie poszukiwał zakochany w niej Orfeusz, oraz kończąca wiersz refleksja o piekle, znajdującym sie ,,3łokcie pod ziemią'' świadczą o stałej obecności refleksji o śmierci w życiu każdego czlowieka
