Mój pokój na pierwszy rzut oka nie wyróżnia się niczym szczególnym. Każdy powiedziałby - pokój nastolatki. Jednak czy na pewno?
Mój pokoik jest mały, znajdują się tu dwa krzesła, łóżko, szafka i biurko z komputerem. Meble są ciemne. Na ścianach mam położoną fioletową tapetę z motywem kwiatów, sufit oklejonu jest kasetonami. Łożko znajduję się tuż przy oknie - zawsze mogę wyjrze co się dzieje na podwórko. Obok niego stoi szafka na ubrania, książki i filmy. Na przeciwko szafki jest biurko. Tam chowam swoje drobiazgi - pamiętnik, długopisy, nalepki, gazety. Po drugiej stronie pokoju stoją dwa krzesła. Wszędzie mam pełno maskotek.
Na koniec przytoczę cytat z bajki Krasickiego, który podsumowuje mój stosunek do pokoju - '(...)miejże sobie pałace, ja mój domek ciasny, prawda nie jest wspaniały (...), ale własny'.
