Ostatnio wraz ze swoja klasa byłem na wycieczce szkolnej do obozu zagłady w Oświęcimiu. Razem z kolegami i koleżankami z klasy zwiedzaliśmy miejsca w których miliony ludzi straciło życie bez powodu. Bardzo poruszyły mnie historie ludzi mieszkających w obozie które opowiadała pani przewodnik. Starałem się sobie wyobrazić co czuli Ci ludzie gdy wiedzieli ze jedyne co ich czeka to śmierć. Czułem wielki smutek patrząc na puste prycze w barakach gdyż zdawałem sobie sprawę że w tak nieludzkich warunkach egzystowali ludzie tutaj więzieni. Największe emocje wzbudził we mnie widok włosów, butów i przedmiotów codziennego użytku w szklanych gablotach. Obrazowały one jak wiele ludzi straciło życie zupełnie bez powodu. Nie potrafiłem zrozumieć jak jeden człowiek mógł drugiemu wyrządzać takie okropne krzywdy. Przepełniało mnie uczucie niesprawiedliwości i ogromne współczucie. Wizyta w obozie skłoniła mnie do bardzo wielu refleksji na temat prawa do życia i poszanowanie godności drugiego człowieka. Wiem że tak po prostu nie można i to nie powinno się juz nigdy więcej powtórzyć
