Miejsce akcji: dzień, miasteczko
Bohaterowie:
-Karusia- wiejska dziewczyna
-starzec-racjonalista, pierwowzorem był fizyk matematyk Jan Śniadecki
-Jasio- zmarły ukochany Karusi wywołany mocą wyobraźni
-społeczeństwo małego miasta
Karusia w biały dzień rozmawia ze zmarłym 2 lata temu Jasiem ukochanym. Widzi postać Jasia, skarży się na swój los, nierozrozumienie przez macochę obojętność ludzką, biegnie za ukochanym i chce go zatrzymać. Tłum, który gromadzi się wokół Karusi jest przekonany i prawdziwości sytuacji.
Starzec reaguje widzenie Karusi, wzywa świadków wydarzenia do wiary w szkiełko i oko. Narrator aprobuje zachowanie bohaterki jego zdaniem prawdę poznaje się poprzez czucie i wiarę.
Cechy romantyczne utworu:
świat realny i fantastyczny, niezwykłość sytuacji, tajemniczość zakochań bohaterki,, najważniejsze jest uczucie, nieszczęśliwa miłość, duchowy kontakt Karusi ze zmarłym Jasiem
