Kasztelan, w XII i XIII w. w Polsce urzędnik sprawujący administrację gospodarczą i sądownictwo w powierzonym mu okręgu. Jednym z ważniejszych jego zadań było ściąganie danin w naturze, a także świadczeń od podległej grodowi ludności służebnej. Kasztelan miał obowiązek wykrywania przestępstw, ścigania winowajców, sądzenia i karania we wszystkich sprawach nie zastrzeżonych dla sądu księcia (sądy książęce).
Podkanclerzy był zastępcą, ale nie podwładnym kanclerza, najwyższego dostojnika kierującego kancelarią królewską, pełniącego funkcję ministra spraw zagranicznych i wewnętrznych.
Marszałek, w średniowieczu jeden z najwyższych urzędników dworskich.
W dawnej Polsce od XIII w. urzędnik zarządzający dworem królewskim lub książęcym. W okresie od XV do XVIII w. marszałek wielki koronny był najwyższym dostojnikiem państwowym. Do jego obowiązków należało sprawowanie sądów w miejscu pobytu króla, prowadzenie obrad senatu, pełnienie nadzoru nad siłami porządkowymi.
