Włośniki to drobne, cienkie wypustki korzenia, przez które przenika z gleby do rośliny woda wraz z rozpuszczonymi w niej solami mineralnymi. Wytwarzane są przez skórkę korzenia (epiblemę) w jego szczytowej części, tzw. strefie włośnikowej i pokrywają go na długości od jednego do kilku centymetrów. W przeciwieństwie do włosków są zawsze jednokomórkowe. Ich rolą jest zwiększenie powierzchni pobierania substancji odżywczych przez korzeń (nawet 10-krotnie). Liczba włośników może być bardzo duża, np. na 1 mm2 korzenia kukurydzy zwyczajnej przypada około 420 włośników. Posiadają wakuolę i jądro komórkowe. Włośniki pokryte są śluzem, co ułatwia im kontakt z glebą. Po około 20 dniach włośniki obumierają, zastępują je kolejne, wyrastające w młodszej części korzenia. Rośliny wodne i te żyjace w mikoryzie ektotroficznej z grzybami nie posiadają włośników.
