Reporter: Już na początku chciałam wspomnieć, jak wielkim dla mnie zaszczytem jest możliwość przeprowadzenia wywiadu z tak niezwykłą osobą jak pan.
Zbyszko: Nie przesadzajmy, jestem zupełnie normalnym człowiekiem.
R: Więc może przejdźmy do nurtujących mnie i zapewne czytelników pytań, dobrze?
Z: Oczywiście, pani życzenie jest dla mnie rozkazem.
R: Skąd pan bierze tyle odwagi? Nieraz już było panu dane otrzeć się o śmierć.
Z: Sądzę, że w większości przypadków to nie moja odwaga, a raczej porywczość sprawiała, że podejmowałem takie, a nie inne decyzje. Wiele zależało też od sytuacji.
R: Ma pan na myśli chwile, kiedy musiał ratować damę swojego serca?
Z: Tak, przecież żaden mężczyzna nie wahałby się bronić swej ukochanej kobiety, czyż nie?
R: Możliwe... Co sprawiło, że został pan rycerzem?
Z: Od dziecka o tym marzyłem. Chciałem walczyć w obronie mojej ojczyzny.
R: Pana synowie chcą pójść w ślady ojca?
Z: Tak. Odziedziczyli po mnie o mojej żonie porywczość i wielkie zamiłowanie do polowań, wszyscy trzej są niezwykle szybcy i biegli w sztuce wojowania mieczem.
R: Właśnie.. Jakie cechy wg pana powinien posiadać prawdziwy rycerz?
Z: Męstwo, odwagę, waleczność.. Powinien być patriotą i altruistą.
R: Gdyby mógł pan cofnąć czas, co by pan zmienił?
Z: Mam ochotę odpowiedzieć, że wiele aczkolwiek nie wiem jak potoczyłoby się moje życie gdybym w niektórych sytuacjach postąpił inaczej. Było dużo złych i ciężkich chwil, jednak gdyby nie one najprawdopodobniej dziś nie byłbym szczęśliwy.
R: Tą piękną wypowiedzią zakończymy nasz wywiad, dziękuję panu bardzo.
Z: Nie, to ja dziękuję.
