Odpowiedź :
1 sierpnia o godzinie 17.00 wybuchło w stolicy powstanie. Co prawda początkowo Warszawa nie była objęta planem „Burza”, ale
w miarę posuwania się Armii Czerwonej zdano sobie sprawę z wagi opanowania Warszawy i wystąpienia w roli gospodarza wobec wkraczających Rosjan.. Tak więc decyzja o rozpoczęciu powstania w stolicy miała przede wszystkim charakter polityczny. Armia Krajowa miała opanować Warszawę koniecznie przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Tak więc moment wybuchu był kluczowy. Gdyby powstanie rozpoczęło się za wcześnie mogłoby zostać zdławione przez Niemców. Gdyby wybuchło za późno – nie spełniłoby zamierzonego celu. Opanowanie stolicy miało też wzmocnić pozycję Mikołajczyka w czasie rozmów moskiewskich. Liczono, że jeśli stolica zostanie opanowana przez AK, to osłabiona zostanie pozycja PKWN.31 lipca ok. godziny 18 gen. Bór-Komorowski wydał rozkaz rozpoczęcia powstania w Warszawie w dniu następnym. Bezpośrednim powodem był meldunek płk. Antoniego Chruściela („Monter”), że na Pradze pojawiły się już rosyjskie czołgi. W rzeczywistości jednak pancerna dywizja SS „Herman Göring” powstrzymała marsz Armii Czerwonej.Gen. Bór-Komorowski miał bardzo ograniczoną wiedzę o siłach niemieckich. Armia Krajowa zaś była bardzo słabo uzbrojona.Powstanie zaczęło ponosić klęski już podczas pierwszych dni. Co najważniejsze wybuchło za wcześnie, bowiem wg planów radzieckich Praga miała być zajęta dopiero 6 sierpnia, a i to okazało się niemożliwe. Powstańcom nie udało się zaskoczyć Niemców – spodziewali się oni wybuchu powstania już od kilku dni. Powstańcy opanowali w ciągu kilku godzin prawie całe miasto, ale nie zdobyli jednak głównych obiektów bronionych przez Niemców. Dla Niemców najważniejsze było zapewnienie sobie swobodnej komunikacji na liniach wschód-zachód. 5 sierpnia zaatakowali na Woli i Ochocie. Mając ogromną militarną przewagę wyparli powstańców z Woli. Dokonano rzezi ludności cywilnej (wymordowano ok. 40 tys. osób). 6 sierpnia Niemcy dotarli do Ogrodu Saskiego, nawiązali kontakt z grupą gen. Stahela, oblężoną w rejonie Placu Teatralnego i Stare Miasto zostało odcięte od reszty Warszawy.Do sukcesów powstańców należy zaliczy zdobycie11 sierpnia Pałacu Staszica, 20 sierpnia gmachu PAST-y a 23 sierpnia komendy policji na Nowym Świecie.Na Starym Mieście znajdowały się znaczne siły powstańców, więc Niemcy 19 sierpnia rozpoczęli natarcie na tą właśnie część miasta. Walki były zacięte. Walczono o każdy dom, z których pozostawały gruzy, bowiem Niemcy mieli wsparcie z samolotów. Próba przebicia się do Śródmieścia 31 sierpnia właściwie się nie powiodła – tylko garstce osób się to udało. Dowódca Starego Miasta ppłk. Karol Ziemski 1 września zarządził ewakuację kanałami.Kolejnym celem Niemców była Sadyba. Stąd powstańcy wycofali się na Mokotów, a potem, 3 września na Powiśle, a następnie do Śródmieścia. Na skutek zajęcia Pragi przez 1 Front Białoruski, Niemcy zaatakowali Czerniaków. To była jedyna część miasta, znajdująca się w rękach powstańców, a dotykająca Wisły. Niemcy nie chcieli dopuścić do lądowania tam oddziałów radzieckich. Udało im się to tylko w części, bowiem między 16 a 19 września przeprawiła się część 1 Armii WP. Jednak straty były ogromne i gen. Berling wydał rozkaz ewakuacji. Ta próba udzielenia pomocy powstańcom miała charakter polityczny. Była to demonstracja dobrej woli Stalina, podobnie jak udzielenie zgody na wykorzystywanie lotnisk radzieckich przez samoloty alianckie, niosące pomoc powstańcom.24 wrzeńia Niemcy zaatakowali Mokotów, gdzie powstańcy po 3 dniach skapitulowali.Niemcy zaproponowali rokowania, odrzucone jednak przez Polaków. Zaatakowany został Żoliborz. W tej sytuacji 28 września KG AK postanowiła przystąpić do rokowań i 30 września został podpisany akt kapitulacji. Zapewniał on powstańcom prawa kombatanckie i gwarantował humanitarne traktowanie ludności cywilnej.Powstanie trwało 63 dni, poległo 18 tys. powstańców, a ok. 25 tys. zostało rannych. Straty ludności cywilnej to ok. 180 tys. zabitych. Niemcy często mordowali rannych. Ludność cywilną umieścili w obozie przejściowym w podwarszawskim PruszkowieStraty niemieckie to 17 tys. zabitych i zaginionych i 9 tys. rannych.Warszawa została prawie całkowicie zniszczona.. Specjalne oddziały niemieckie przez kilka miesięcy po zakończeniu powstania niszczyły miasto.Korzyści wynikające z powstania dla Stalina były następujące: w powstaniu zginęła najbardziej aktywna młodzież stolicy, więc naródbył łatwiejszy do ujarzmienia; powstanie było kompromitacją rządu polskiego na uchodźctwie. Jednak klęska spowodowała również nastroje antyradzieckie, bowiem Armia Czerwona przyglądała się bezczynnie krwawym walkom.Powstanie obrosło prawdziwą legendą, która stała się ważnym czynnikiem świadomości narodowej Polaków.
w miarę posuwania się Armii Czerwonej zdano sobie sprawę z wagi opanowania Warszawy i wystąpienia w roli gospodarza wobec wkraczających Rosjan.. Tak więc decyzja o rozpoczęciu powstania w stolicy miała przede wszystkim charakter polityczny. Armia Krajowa miała opanować Warszawę koniecznie przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Tak więc moment wybuchu był kluczowy. Gdyby powstanie rozpoczęło się za wcześnie mogłoby zostać zdławione przez Niemców. Gdyby wybuchło za późno – nie spełniłoby zamierzonego celu. Opanowanie stolicy miało też wzmocnić pozycję Mikołajczyka w czasie rozmów moskiewskich. Liczono, że jeśli stolica zostanie opanowana przez AK, to osłabiona zostanie pozycja PKWN.31 lipca ok. godziny 18 gen. Bór-Komorowski wydał rozkaz rozpoczęcia powstania w Warszawie w dniu następnym. Bezpośrednim powodem był meldunek płk. Antoniego Chruściela („Monter”), że na Pradze pojawiły się już rosyjskie czołgi. W rzeczywistości jednak pancerna dywizja SS „Herman Göring” powstrzymała marsz Armii Czerwonej.Gen. Bór-Komorowski miał bardzo ograniczoną wiedzę o siłach niemieckich. Armia Krajowa zaś była bardzo słabo uzbrojona.Powstanie zaczęło ponosić klęski już podczas pierwszych dni. Co najważniejsze wybuchło za wcześnie, bowiem wg planów radzieckich Praga miała być zajęta dopiero 6 sierpnia, a i to okazało się niemożliwe. Powstańcom nie udało się zaskoczyć Niemców – spodziewali się oni wybuchu powstania już od kilku dni. Powstańcy opanowali w ciągu kilku godzin prawie całe miasto, ale nie zdobyli jednak głównych obiektów bronionych przez Niemców. Dla Niemców najważniejsze było zapewnienie sobie swobodnej komunikacji na liniach wschód-zachód. 5 sierpnia zaatakowali na Woli i Ochocie. Mając ogromną militarną przewagę wyparli powstańców z Woli. Dokonano rzezi ludności cywilnej (wymordowano ok. 40 tys. osób). 6 sierpnia Niemcy dotarli do Ogrodu Saskiego, nawiązali kontakt z grupą gen. Stahela, oblężoną w rejonie Placu Teatralnego i Stare Miasto zostało odcięte od reszty Warszawy.Do sukcesów powstańców należy zaliczy zdobycie11 sierpnia Pałacu Staszica, 20 sierpnia gmachu PAST-y a 23 sierpnia komendy policji na Nowym Świecie.Na Starym Mieście znajdowały się znaczne siły powstańców, więc Niemcy 19 sierpnia rozpoczęli natarcie na tą właśnie część miasta. Walki były zacięte. Walczono o każdy dom, z których pozostawały gruzy, bowiem Niemcy mieli wsparcie z samolotów. Próba przebicia się do Śródmieścia 31 sierpnia właściwie się nie powiodła – tylko garstce osób się to udało. Dowódca Starego Miasta ppłk. Karol Ziemski 1 września zarządził ewakuację kanałami.Kolejnym celem Niemców była Sadyba. Stąd powstańcy wycofali się na Mokotów, a potem, 3 września na Powiśle, a następnie do Śródmieścia. Na skutek zajęcia Pragi przez 1 Front Białoruski, Niemcy zaatakowali Czerniaków. To była jedyna część miasta, znajdująca się w rękach powstańców, a dotykająca Wisły. Niemcy nie chcieli dopuścić do lądowania tam oddziałów radzieckich. Udało im się to tylko w części, bowiem między 16 a 19 września przeprawiła się część 1 Armii WP. Jednak straty były ogromne i gen. Berling wydał rozkaz ewakuacji. Ta próba udzielenia pomocy powstańcom miała charakter polityczny. Była to demonstracja dobrej woli Stalina, podobnie jak udzielenie zgody na wykorzystywanie lotnisk radzieckich przez samoloty alianckie, niosące pomoc powstańcom.24 wrzeńia Niemcy zaatakowali Mokotów, gdzie powstańcy po 3 dniach skapitulowali.Niemcy zaproponowali rokowania, odrzucone jednak przez Polaków. Zaatakowany został Żoliborz. W tej sytuacji 28 września KG AK postanowiła przystąpić do rokowań i 30 września został podpisany akt kapitulacji. Zapewniał on powstańcom prawa kombatanckie i gwarantował humanitarne traktowanie ludności cywilnej.Powstanie trwało 63 dni, poległo 18 tys. powstańców, a ok. 25 tys. zostało rannych. Straty ludności cywilnej to ok. 180 tys. zabitych. Niemcy często mordowali rannych. Ludność cywilną umieścili w obozie przejściowym w podwarszawskim PruszkowieStraty niemieckie to 17 tys. zabitych i zaginionych i 9 tys. rannych.Warszawa została prawie całkowicie zniszczona.. Specjalne oddziały niemieckie przez kilka miesięcy po zakończeniu powstania niszczyły miasto.Korzyści wynikające z powstania dla Stalina były następujące: w powstaniu zginęła najbardziej aktywna młodzież stolicy, więc naródbył łatwiejszy do ujarzmienia; powstanie było kompromitacją rządu polskiego na uchodźctwie. Jednak klęska spowodowała również nastroje antyradzieckie, bowiem Armia Czerwona przyglądała się bezczynnie krwawym walkom.Powstanie obrosło prawdziwą legendą, która stała się ważnym czynnikiem świadomości narodowej Polaków.
