KOBIETA Z PARASOLKĄ olej na płótnie 131x88 cm, 1886 r, Muse'e d'Orsay, Paryż
Do tego obrazu pozowała Monetowi Camille. Jej jasną, prześwietloną promieniami słońca suknię "pochłania" błękitne niebo z sunącymi po nim białymi obłokami. Po dmuch wiatru unosi woalkę osłaniającą jej twarz i fałdy spódnicy muskające bujną zieleń łąki. Intensywnie zielone wnętrze parasolki, którą osłania się bohaterka, jakby wsysa w siebie zieleń łąki, a cień kobiety przyciemnia nieco intensywność kolorów traw i ziół. Na dalszym planie stoi mały Jean w słomkowym kapelusiku patrzący uważnie na widza ogromnymi niebieskimi oczami.Kilkanaście lat później Claude Monet wykonał jeszcze dwie podobne kompozycje, do których pozowały mu córki jego drugiej towarzyszki życia - Alice Hoschede. Piękna Suzanne przyjęła pozę podobną do tej, w jakiej artysta pokazał swą pierwszą żonę. Druga z sióstr patrzy w przeciwną stronę, co powoduje, że jej twarz osłonięta parasolką ginie w cieniu. Być może podczas malarskiej sesji siostry stały naprzeciw, rozmawiając. W tych późniejszych kompozycjach jaskrawe barwy artysta zestawił bardziej kontrastowo, wspólne dla wszystkich prac jest nasycenie słońcem, co nadaje im radosny nastrój.
