Hellenowie, jak większość lódów w starożytności, byli politeistami.
Najważniejszym bóstwem był Zeus - bóg wszystkich bogów i ludzi.
Grecy wierzyli, że on odpowiada także za pioruny i deszcz. Dobre plony zapewnia Demeter, a zwycięstwo w walce zależy od przychylności Aresa, pana wojny. Żeglarze bali się gniewu Posejdona, rządzącego morzami, oceanami i wiatrami. Poeci dziękowali za talent bogowi piękna- Apollowi- oraz muzom, opiekującym się literaturą, sztuką i nauką. Chorzy szukali pomocy u boga sztuki lekarskiej- Asklepiosa. Ważną rolę odgrywała także Atena, bogini mądrości i słusznej wojny. Wielką władzę posiadał również Hades, brat Zeusa, król podziemnego świata zmarłych, leżącego nad rzeką Styks. Przed bogami światem rządzili tytani, a jeszcze wcześniej bogini ziemi Gaja i bóg nieba Uranos. Wyłonili się oni z Chaosu, który poprzedzał powstanie świata. Mieszkańcy Grecji uważali bogów za podobnych do siebie z wyglądu i charakteru. W odróżnieniu od ludzi bogowie byli wiecznie młodzi, nieśmiertelni oraz umieli przewidzieć przyszłość. Helleni wyobrażali sobie, że mieszkali oni na szczycie Olimpu, najwyższej góry Grecji.
Wierzyli także, że w wyroczniach bogowie mogą im przepowiedzieć przyszłość. Najsławniejszą była wyrocznia w Delfach, gdzie kapłanka Pytia słuchając boga odpowiadała ludziom na dręczące ich pytania. grecy wymyślali opowieści nazywane mitami. Przekazywali je z pokolenia na pokolenie, a w przyszłości zostały spisane na papier. Miały one objaśnić jak powstał świat, wyjaśnić zachodzące na Ziemi zjawiska przyrody. Zbiorem mitów jest mitologia, dla nas najbardziej znana pisana przez Jana Parandowskiego.
