Odpowiedź :
1802rok. Kuchenka gazowa to rodzaj kuchenki wykorzystującej gaz ziemny lub mieszaninę propan-butan (LPG). Najczęstsza konfiguracja tego typu kuchenki wyposażana jest w 4 palniki do gotowania i piekarnik. Obecnie coraz częściej w kuchenkach gazowych stosuje się piekarniki elektryczne oraz elektryczne zapalniki. W miejscach, gdzie nie ma dostępu do sieci gazowej używa się kuchenki gazowe zasilane gazem LPG (mieszanina propanu i butanu) z butli.
1826rok Żniwiarka maszyna rolnicza do koszenia zboża lub trawy, kosząca i odkładająca skoszone zboże, tak by umożliwić następny przejazd maszyny.
1879 żarówka to lampa elektryczna, w której elementem świecącym jest przewód (żarnik) rozgrzany do wysokiej temperatury na skutek przepływu prądu. Aby nie nastąpiło utlenienie żarnika, jest on umieszczany w bańce szklanej, wewnątrz której panuje próżnia lub jest ona wypełniana mieszaniną gazów obojętnych. W początkowym okresie rozwoju żarówek żarnik był wykonywany z grafitu, a obecnie wolframu. Wynalazł ją Joseph Wilson Swan.
1897 Aspiryna acetylowa pochodna kwasu salicylowego (octan kwasu salicylowego). Popularny środek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym. Przy stosowaniu długotrwałym wykazuje działanie przeciwzakrzepowe. Składnik wielu leków złożonych
1826rok Żniwiarka maszyna rolnicza do koszenia zboża lub trawy, kosząca i odkładająca skoszone zboże, tak by umożliwić następny przejazd maszyny.
1879 żarówka to lampa elektryczna, w której elementem świecącym jest przewód (żarnik) rozgrzany do wysokiej temperatury na skutek przepływu prądu. Aby nie nastąpiło utlenienie żarnika, jest on umieszczany w bańce szklanej, wewnątrz której panuje próżnia lub jest ona wypełniana mieszaniną gazów obojętnych. W początkowym okresie rozwoju żarówek żarnik był wykonywany z grafitu, a obecnie wolframu. Wynalazł ją Joseph Wilson Swan.
1897 Aspiryna acetylowa pochodna kwasu salicylowego (octan kwasu salicylowego). Popularny środek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym. Przy stosowaniu długotrwałym wykazuje działanie przeciwzakrzepowe. Składnik wielu leków złożonych
Zapora w Solinie
Położenie:
Solina, woj. Podkarpackie, Polska
Czas powstania:
1961 - 1968
Typ:
Zapora
Materiały:
Zbrojony beton
Koszt budowy:
1,5 mld złotych
Długość:
664 metry
Opis obiektu:
Projekt zapory na Sanie powstał w 1921 r., przygotowania do budowy rozpoczęto w 1937 r., lecz przerwał je wybuch wojny. Przed budową zapory musiano przesiedlić tysiące ludzi, opuszczone zabudowania rozebrano. Pod wodą znalazło się kilka wsi. Mająca 81,8 m wysokości zapora w Solinie k. Leska jest najwyższą budowlą hydrotechniczną oraz zaporą w Polsce. Tama utworzyła jezioro o pojemności 474 mln m?, powierzchni ponad 2100 ha oraz maksymalnej głębokości 60 m, objęło ono 27 km długości rzeki San oraz 14 km Solinki, z łączną długością linii brzegowych wynoszącą 150 km. Przy zaporze znajduje się hydroelektrownia wodna szczytowo pompowa z czterema turbozespołami typu Francisa o mocy zainstalowanej: obecnie 136 MW po modernizacji 200 MW i produkcji rocznej 112 GWh. Przy budowie tamy pracowało ponad 2000 robotników, pomimo ciężkich warunków pracy żaden z nich nie zginął. Do budowy zużyto 820 tysięcy metrów sześciennych betonu, przeznaczając na jego wyprodukowanie 1,7 miliona ton kruszywa, oraz 200 tysięcy ton cementu. Zapora waży ok. 2 mln ton. Objętość betonu wynosi 760 tys. m?. Całość jest podzielona na 43 sekcje. Na 4 poziomach wewnątrz konstrukcji biegną galerie komunikacyjno- kontrolne o łącznej długości 2 km. Nadmiar wody odprowadzany jest przez 2 strome kanały spustowe, co sprawia, że zrzut wody wygląda bardzo efektownie. W skład Zespołu Elektrowni Wodnych Solina - Myczkowice poza ta w Solinie wchodzi także zapora w Myczkowicach mająca 430 m długości, 23 m wysokości i objętość 216 tys. m?.
