Odpowiedź :
Monarchia parlamentarna w Anglii-Początki parlamentaryzmu angielskiego, domagającego się swoich praw, wiążą się z okresem panowania pierwszych Stuartów. Za Jakuba I (1603-1625) w życiu politycznym Anglii zaczynają zachodzić drastyczne zmiany. Otóż parlament zaczął wówczas, wobec niechęci to nowej dynastii, przeciągać władzę na swoją stronę. Był to bardzo powolny proces ale bardzo systematyczny.
W związku z rozbieżnościami celów politycznych króla i parlamentu drogi tych organów zaczęły się rozchodzić. Konflikty królewsko-parlamentarne o podatki, o mianowanie wodzów na czas wojny, o prawo do dowodzenia milicją, etc. były czasem powstawania nowych zasad, precedensów według których zaczęto coraz to bardziej ograniczać rolę króla, aż do samej rewolucji. Przykładem była tutaj np. możliwość wpływania parlamentu na skład ministerialny w radzie królewskiej. Początkowo leżało to wyłącznie w gestii króla. Jednak poprzez precedens, jakim była nazwana potem zasada impeachmentu, parlament mógł oskarżać i osądzać ministrów królewskich, dzięki czemu miał możliwość usuwania ich ze składu rady gabinetowej. Początki parlamentaryzmu angielskiego, domagającego się swoich praw, wiążą się z okresem panowania pierwszych Stuartów. Za Jakuba I (1603-1625) w życiu politycznym Anglii zaczynają zachodzić drastyczne zmiany. Otóż parlament zaczął wówczas, wobec niechęci to nowej dynastii, przeciągać władzę na swoją stronę. Był to bardzo powolny proces ale bardzo systematyczny.
W związku z rozbieżnościami celów politycznych króla i parlamentu drogi tych organów zaczęły się rozchodzić. Konflikty królewsko-parlamentarne o podatki, o mianowanie wodzów na czas wojny, o prawo do dowodzenia milicją, etc. były czasem powstawania nowych zasad, precedensów według których zaczęto coraz to bardziej ograniczać rolę króla, aż do samej rewolucji. Przykładem była tutaj np. możliwość wpływania parlamentu na skład ministerialny w radzie królewskiej. Początkowo leżało to wyłącznie w gestii króla. Jednak poprzez precedens, jakim była nazwana potem zasada impeachmentu, parlament mógł oskarżać i osądzać ministrów królewskich, dzięki czemu miał możliwość usuwania ich ze składu rady gabinetowej.
W związku z rozbieżnościami celów politycznych króla i parlamentu drogi tych organów zaczęły się rozchodzić. Konflikty królewsko-parlamentarne o podatki, o mianowanie wodzów na czas wojny, o prawo do dowodzenia milicją, etc. były czasem powstawania nowych zasad, precedensów według których zaczęto coraz to bardziej ograniczać rolę króla, aż do samej rewolucji. Przykładem była tutaj np. możliwość wpływania parlamentu na skład ministerialny w radzie królewskiej. Początkowo leżało to wyłącznie w gestii króla. Jednak poprzez precedens, jakim była nazwana potem zasada impeachmentu, parlament mógł oskarżać i osądzać ministrów królewskich, dzięki czemu miał możliwość usuwania ich ze składu rady gabinetowej. Początki parlamentaryzmu angielskiego, domagającego się swoich praw, wiążą się z okresem panowania pierwszych Stuartów. Za Jakuba I (1603-1625) w życiu politycznym Anglii zaczynają zachodzić drastyczne zmiany. Otóż parlament zaczął wówczas, wobec niechęci to nowej dynastii, przeciągać władzę na swoją stronę. Był to bardzo powolny proces ale bardzo systematyczny.
W związku z rozbieżnościami celów politycznych króla i parlamentu drogi tych organów zaczęły się rozchodzić. Konflikty królewsko-parlamentarne o podatki, o mianowanie wodzów na czas wojny, o prawo do dowodzenia milicją, etc. były czasem powstawania nowych zasad, precedensów według których zaczęto coraz to bardziej ograniczać rolę króla, aż do samej rewolucji. Przykładem była tutaj np. możliwość wpływania parlamentu na skład ministerialny w radzie królewskiej. Początkowo leżało to wyłącznie w gestii króla. Jednak poprzez precedens, jakim była nazwana potem zasada impeachmentu, parlament mógł oskarżać i osądzać ministrów królewskich, dzięki czemu miał możliwość usuwania ich ze składu rady gabinetowej.
