Odpowiedź :
Zarówno Antygona jak i Kreon mieli swoje racje, ale jak widać dążenie każdego z nich do swojego celu skończyło się źle nie tylko dla nich, ale dla wielu innych osób.
Kreon poprzez wydanie wyroku na Antygonę chciał udowodnić, że jest władcą stanowczym i winowajca zostanie w jego państwie ukarany, nawet jeśli jest członkiem królewskiego rodu. Sam zakaz pogrzebania Polinejkesa miał na celu uświadomienie, że zdradzieckie działania przeciwko własnemu krajowi nikomu nie mogą ujść bezkarnie. Antygona postanowiła złamać zakaz królewski i mimo niebezpieczeństwa jakie jej za to groziło, pogrzebać brata. W swoim postępowaniu kierowała się miłością, poszanowaniem tradycji a przede wszystkim obowiązkiem religijnym. Wybrała wierność wobec prawa boskiego. Dokonała wyboru podyktowanego jej przez sumienie. Pomimo ceny jaką zapłaciła za swoje postępowanie, odniosła moralne zwycięstwo nad Kreonem. Antygona okazała wytrwałość, odwagę, przeciwstawienie się despotyzmowi i przemocy, wierność swoim poglądom, niezależność, miłość do brata, poczucie więzi z tradycją i religią. Działała ze szlachetnych pobudek. Jednakże samobójstwem swoim naruszyła jedno z praw boskich, prawo do życia.
Hejmon stanowił w tej tragedii ogniwo łączące oboje bohaterów. Rozdarcie Hejmona pomiędzy uczuciami, lojalnością i powinnościami wobec ojca, a uczciwością, uczuciami i powinnościami narzeczonego doprowadziła do kolejnej tragedii. Kiedy Antygona uprzedzając wykonanie na niej wyroku popełnia samobójstwo, w ślady narzeczonej poszedł Hejmon. Z kolei jego samobójcza śmierć pociągnęła za sobą śmierć Eurydyki. Kreon stracił najbliższych niemal w jednej chwili.
Postać Ismeny, siostry Antygony również cechuje tragizm. Ismena, taka ludzka w swych czynach, bliska większości ludzi, przekonana była że nie ma sensu podejmować się czynów, które z góry skazują człowieka na niepowodzenie i prowadzą do katastrofy. Odmawia siostrze pomocy w pochówku brata licząc się z nakazami Kreona. Kiedy jednak nadeszła godzina próby, bohatersko stanęła w szeregu z Antygoną przyznając się do współudziału w pogrzebie. Chce wraz
Kreon poprzez wydanie wyroku na Antygonę chciał udowodnić, że jest władcą stanowczym i winowajca zostanie w jego państwie ukarany, nawet jeśli jest członkiem królewskiego rodu. Sam zakaz pogrzebania Polinejkesa miał na celu uświadomienie, że zdradzieckie działania przeciwko własnemu krajowi nikomu nie mogą ujść bezkarnie. Antygona postanowiła złamać zakaz królewski i mimo niebezpieczeństwa jakie jej za to groziło, pogrzebać brata. W swoim postępowaniu kierowała się miłością, poszanowaniem tradycji a przede wszystkim obowiązkiem religijnym. Wybrała wierność wobec prawa boskiego. Dokonała wyboru podyktowanego jej przez sumienie. Pomimo ceny jaką zapłaciła za swoje postępowanie, odniosła moralne zwycięstwo nad Kreonem. Antygona okazała wytrwałość, odwagę, przeciwstawienie się despotyzmowi i przemocy, wierność swoim poglądom, niezależność, miłość do brata, poczucie więzi z tradycją i religią. Działała ze szlachetnych pobudek. Jednakże samobójstwem swoim naruszyła jedno z praw boskich, prawo do życia.
Hejmon stanowił w tej tragedii ogniwo łączące oboje bohaterów. Rozdarcie Hejmona pomiędzy uczuciami, lojalnością i powinnościami wobec ojca, a uczciwością, uczuciami i powinnościami narzeczonego doprowadziła do kolejnej tragedii. Kiedy Antygona uprzedzając wykonanie na niej wyroku popełnia samobójstwo, w ślady narzeczonej poszedł Hejmon. Z kolei jego samobójcza śmierć pociągnęła za sobą śmierć Eurydyki. Kreon stracił najbliższych niemal w jednej chwili.
Postać Ismeny, siostry Antygony również cechuje tragizm. Ismena, taka ludzka w swych czynach, bliska większości ludzi, przekonana była że nie ma sensu podejmować się czynów, które z góry skazują człowieka na niepowodzenie i prowadzą do katastrofy. Odmawia siostrze pomocy w pochówku brata licząc się z nakazami Kreona. Kiedy jednak nadeszła godzina próby, bohatersko stanęła w szeregu z Antygoną przyznając się do współudziału w pogrzebie. Chce wraz
Sądzę że Antygona dobrze postąpiła pochowując brata,ponieważ bardzo go kochała.Oni wierzyli w to ze gdy ciało zmarłego nie zostanie pogrzebane to jego dusza bedzie sie błąkała po świecie a antygona tego nie chciała.Widac ze bardzo kochała polinejka że aż sprzeciwila sie zakazowi kreona.
