Przypowieść o siewcy.
Siewca siał ziarno. Pierwsze ziarno upadło na drogę - zostało zdeptane i wydziobane przez ptaki. Drugie ziarno upadło na skałę - wzeszło, lecz uschło z braku wody. Trzecie ziarno spadło między ciernie - wzeszło, ale zostało zagłuszone przez chwasty. Czwarte ziarno upadło na żyzną glebę, urosło i wydało plony.
siewca -> Jezus/Bóg
ziarno i jego siew -> ludzie
ziarno na drodze -> ludzie, którzy zaczęli grzeszyć i przestali wierzyć w Boga
ziarno na skale -> początkowo dobrzy ludzie, którzy zmienili się w grzeszników
ziarno między cierniami -> człowiek przebywający w złym towarzystwie
ziarno na żyznej glebie -> dobry człowiek
Przypowieść mówi o tym, że powinniśmy być takim "ziarnem na żyznej glebie", ponieważ dopiero wtedy będziemy osiągniemy pełnię człowieczeństwa.
Wdowi grosz
Jezus siedział ze swoimi uczniami w pobliżu skarbony i obserwował ludzi wrzucających datki. Wtem do skarbony podeszła uboga kobieta i wrzuciła dwie monety. Jezus wtedy powiedział, że właśnie ta kobieta dała najwięcej, ponieważ dała wszystko, co posiadała, nie zaś to, co jej zbywało.
uboga kobieta -> każdy z nas
wdowi grosz -> wszystko co mamy i ofiarujemy dla Chrystusa
Przypowieść naucza, że prawdziwy dar serca nie jest tym, co nam zbywa, tylko tym, co posiadamy. Prawdziwy dar serca to całe nasze bogactwo.
